مقالات

آسیب‌ های بند انتهایی انگشتان و بستر ناخن، علل، علائم و روش‌ های درمان

دوشنبه 26 آبان 1404

مقدمه بندی انتهایی انگشتان و بستر ناخن یکی از حساس‌ ترین و پرکاربرد ترین بخش‌های بدن است که در فعالیت‌ های روزمره، کارهای ظریف، و عملکردهای حسی نقش حیاتی دارد. به دلیل تماس مستقیم با محیط، این ناحیه بسیار مستعد آسیب‌ های تروماتیک مانند بریدگی، له‌ شدگی، پارگی بستر ناخن و شکستگی استخوان فالانکس انتهایی است. شناسایی سریع و درمان صحیح این آسیب‌ ها از ایجاد بدشکلی دائمی ناخن، درد مزمن و کاهش عملکرد انگشت جلوگیری می‌ کند. 1. علل شایع آسیب‌ های بندی انتهایی انگشتان   له‌ شدگی (Crush injury) مثلاً گیر کردن انگشت بین در یا اجسام سنگین برش و زخم‌ های نافذ با چاقو، شیشه، وسایل صنعتی کنده‌ شدن ناخن (Avulsion) در تصادفات یا گیرکردن ناخن پارگی بستر ناخن (Nail bed laceration) شکستگی فالانکس انتهایی (Distal phalanx fracture) آسیب‌ های شغلی در نجاری، تعمیرات و کار با ابزار تیز ۲. علائم آسیب بستر ناخن و بندی انتهایی   درد شدید نوک انگشت خونریزی زیر ناخن (Subungual hematoma) تغییر شکل ناخن پارگی واضح ناخن یا بستر آن کاهش حس یا گزگز له‌ شدگی با تغییر رنگ تورم و حساسیت شدید ۳. روش‌های تشخیص   معاینه دقیق ناخن و پوست بررسی خونریزی زیر ناخن و احتمال پارگی بستر رادیوگرافی برای رد شکستگی فالانکس دیستال بررسی گردش خون و حس انگشت ۴. انواع آسیب‌های شایع الف) پارگی بستر ناخن (Nail Bed Laceration) در صورت آسیب شدید، ناخن برداشته شده و بستر با بخیه‌های ظریف (6-0 یا 7-0) ترمیم می‌ شود. ب) هماتوم زیر ناخن اگر بیش از ۵۰٪ سطح ناخن خونریزی داشته باشد، معمولاً نیاز به تخلیه دارد. ج) شکستگی دیستال فالانکس در آسیب‌ های له‌ شدگی شایع است و ممکن است نیاز به اسپلینت یا فیکساتور باشد. د) کنده‌شدن ناخن (Avulsion) در موارد مناسب می‌ توان ناخن را به‌عنوان اسپلینت موقت دوباره در محل قرار داد. ۵. درمان درمان بسته به شدت آسیب شامل موارد زیر است:    1.درمان‌ های غیرجراحی تخلیه خون زیر ناخن پانسمان محافظتی آنتی‌ بیوتیک در صورت آلودگی اسپلینت موقت برای کاهش درد و حرکت      2.درمان‌ های جراحی ترمیم دقیق بستر ناخن با میکروسوتور برداشتن ناخن آسیب‌دیده بازسازی ماتریکس ناخن تثبیت شکستگی فالانکس با پین (K-wire) بازسازی نوک انگشت در آسیب‌ های شدید ۶. پیش‌ آگهی و عوارض احتمالی در صورتی که ترمیم به‌موقع انجام شود، رشد ناخن طی ۳ تا ۶ ماه طبیعی خواهد بود. اما در آسیب‌ های شدید یا درمان دیرهنگام ممکن است موارد زیر ایجاد شود: بدشکلی دائمی ناخن چسبندگی ناخن رشد ناصاف یا موج‌دار درد مزمن نوک انگشت کاهش حس عفونت بستر ناخن یا استخوان نتیجه‌گیری آسیب‌ های بندی انتهایی انگشتان و بستر ناخن از شایع‌ ترین صدمات دست هستند که در ظاهر ساده اما از نظر عملکردی بسیار مهم‌اند. تشخیص دقیق، ترمیم صحیح بستر ناخن و رسیدگی مناسب به شکستگی‌ ها از ایجاد تغییرات دائمی ناخن و اختلال عملکرد جلوگیری می‌ کند. مداخله زود هنگام بهترین نتیجه درمانی را به همراه دارد.  

صفحه رشد در کودکان دختر و پسر، فیزیولوژی، عوامل مؤثر و نکات کلینیکی

چهارشنبه 21 آبان 1404

  مقدمه رشد طولی استخوان‌ های بلند از طریق فرایند اندوکندرال اوسیفیکاسیون در صفحه رشد صورت می‌ گیرد. ساختار صفحه رشد شامل مناطق مختلف تقسیم، هیپرتروفی و تبدیل غضروف به استخوان است.  آسیب به این منطقه یا اختلالات هورمونی می‌ تواند منجر به اختلال در رشد شود. از طرفی، تفاوت‌ های جنسیتی در زمان بلوغ و تأثیر هورمون‌ های جنسی (به‌ ویژه استروژن) باعث می‌ شود روند بسته شدن صفحه رشد در دختران زودتر از پسران دهد. فیزیولوژی صفحه رشد در صفحه رشد، کندروسیت‌ ها ابتدا در منطقه «استراحت» قرار دارند، سپس وارد مرحله «تقسیم» شده و بعد به «هیپرتروفی» می‌ روند و در نهایت تبدیل به استخوان می‌ شوند.  هورمون‌ های مختلفی مانند هورمون رشد، فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-I)، تیروئید، استروژن و تستوسترون کنترل این فرآیند را برعهده دارند.  فعالیت بدنی مناسب و وزن نرمال می‌ تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد صفحه رشد داشته باشد، در حالی که ورزش شدید یا کم‌تحرکی ممکن است موجب آسیب یا تأخیر رشد گردد. تفاوت‌ های دختران و پسران در دختران، با افزایش سطح استروژن در دورهٔ بلوغ، سرعت بازسازی کندروسیت‌ها کاهش می‌ یابد و صفحه رشد زودتر بسته می‌ شود. در پسران، رشد طولی ممکن است کمی دیرتر شروع شود اما دورهٔ رشد می‌ تواند طولانی‌ تر باشد. ارزیابی بلوغ اسکلتی (بر اساس سن استخوانی) در هر دو جنس، برای پیش‌ بینی قد نهایی و تشخیص اختلالات رشد اهمیت دارد. نکات کلینیکی برای ارتوپدها توجه به صفحه رشد در مصدومیت‌ ها: هرگونه آسیب به صفحه رشد ممکن است منجر به اختلال در رشد استخوان یا زاویه‌ های نامناسب شود. ارزیابی رشد: استفاده از سن استخوانی، قد فعلی و درصد قد والدین جهت پیش‌بینی قد نهایی. توصیه فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم به عملکرد مناسب صفحه رشد کمک می‌ کند، ولی باید از فشار بیش از حد و آسیب‌ های مکرر جلوگیری شود. مهم است که والدین و کودک بدانند که زمان بسته شدن صفحه رشد محدود است و در این بازه زمانی بهینه‌ سازی رشد استخوان بیشترین اهمیت را دارد. نتیجه‌ گیری صفحه رشد نقش محوری در رشد استخوان کودکان دارد و تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی، تغذیه‌ای و مکانیکی قرار دارد. در دختران و پسران تفاوت‌ هایی در زمان بلوغ و بسته شدن صفحه رشد وجود دارد که توجه به آن برای پیش‌ بینی رشد و مدیریت بالینی ضروری است. ارتوپدها باید علاوه بر مراقبت از سازه‌ های استخوانی، به سلامت صفحه رشد نیز توجه ویژه داشته باشند تا رشد مناسب و بدون عارضه برای بیمار فراهم گردد.  

ارتباط بیماری‌ های داخلی با درد مفاصل،بررسی کامل علل سیستمیک و مکانیسم‌ های ایجاد درد

چهارشنبه 21 آبان 1404

بیماری های داخلی و تاثیر آن بر مفصل شانه مقدمه درد مفاصل یکی از شایع‌ ترین شکایات بیماران در کلینیک‌ های پزشکی است. برخلاف تصور عمومی، درد مفصل همیشه نتیجه‌ ی آسیب مستقیم به مفصل نیست؛ بلکه می‌ تواند نشانه‌ ای از اختلالات داخلی یا سیستمیک باشد. بسیاری از بیماری‌ های مربوط به کبد، کلیه، غدد، خون، روده و سیستم ایمنی می‌ توانند موجب بروز درد مفصل یا آرتریت شوند. این مقاله به‌صورت جامع و علمی، این ارتباط را بررسی می‌ کند. ۱. بیماری‌ های روماتولوژیک و خودایمنی   این دسته از بیماری‌ ها شایع‌ ترین علل درد مفصلی با منشأ داخلی هستند. روماتوئید آرتریت (RA) التهاب مزمن مفاصل کوچک درگیری قرینه علائم سیستمیک مثل خستگی، تب خفیف درد مفصل ناشی از تخریب بافت سینوویوم لوپوس (SLE) آرتراَلژی شایع‌ ترین تظاهر موسکولو اسکلتال آرتریت غیرمخرب همراه با راش پوستی و اختلالات کلیوی واسکولیت‌ها و شوگرن التهاب عروقی → درد مفاصل خشکی دهان و چشم در شوگرن همراه با آرتراَلژی ۲. بیماری‌ های غدد داخلی (Endocrine Disorders)   کم‌کاری تیروئید (Hypothyroidism) شایع‌ ترین مشکل غددی همراه با درد مفاصل تورم بافتی و سفتی مفصل همراه با خستگی و افزایش وزن پرکاری تیروئید ضعف عضلانی آرتروپاتی تیروتوکسیک پوکی استخوان → درد مفصل دیابت چسبندگی بافت‌ ها (Cheiroarthropathy) آرتروپاتی شارکوت در نوروپاتی دیابتی ۳. بیماری‌ های کلیوی و متابولیک   نقرس (Gout) افزایش اسیداوریک حملات حاد، درد بسیار شدید شایع در شست پا نقرس کاذب (CPPD) رسوب پیروفسفات کلسیم درد مفصل در زانو، مچ نارسایی کلیه تجمع سموم → درد عضلانی و مفصلی بی‌ تعادلی الکترولیت‌ها ۴. بیماری‌ های کبدی و گوارشی   هپاتیت B و C آرتراَلژی شایع کرایوگلوبولینمی → التهاب مفصل بیماری‌ های التهابی روده (IBD) اسپوندیلیت آنکیلوزان آرتریت محیطی متغیر با فعالیت بیماری ۵. بیماری‌ های عفونی (Viral & Bacterial)   عفونت‌ های ویروسی پاروویروس B19، HIV، هپاتیت‌ ها، چیکونگونیا درد مفصل منتشر با شروع حاد عفونت‌ های باکتریال آرتریت واکنشی پس از گاستروانتریت یا عفونت ادراری آرتریت سپتیک (اورژانس پزشکی) ۶. اختلالات خونی و بدخیمی‌ ها   لوسمی‌ ها درد مفصل ناشی از نفوذ سلول‌ های بدخیم همراه با کبودی و تب مولتیپل میلوما درد استخوان شدید شکستگی‌ های پاتولوژیک نتیجه‌گیری درد مفاصل یک علامت واحد با ده‌ ها علت متفاوت است و بسیاری از این علل ریشه در بیماری‌ های داخلی دارند. بررسی دقیق سابقه بیمار، علائم سیستمیک، و آزمایش‌ های تکمیلی می‌ تواند به کشف علت اصلی کمک کند. درک این ارتباط برای پزشکان، متخصصان روماتولوژی و حتی بیماران اهمیت بالایی دارد، زیرا درمان علت اصلی، تنها راه کنترل پایدار درد مفاصل است.  

علل و درمان شکستگی‌های مفصل شانه، از تشخیص تا بهبودی کامل

سه شنبه 13 آبان 1404

مقدمه مفصل شانه یکی از پیچیده‌ ترین و پرتحرک‌ ترین مفاصل بدن است که در معرض آسیب‌ های متعددی مانند دررفتگی، التهاب و شکستگی قرار دارد. شکستگی‌ های مفصل شانه، به‌ ویژه در ناحیه استخوان بازو (هومروس) و کتف (اسکاپولا)، می‌ توانند عملکرد حرکتی بیمار را به شدت مختل کنند. در این مقاله به بررسی دقیق علل، انواع و روش‌ های درمانی این شکستگی‌ها می‌ پردازیم. علل شکستگی‌های مفصل شانه .1آسیب‌های تروماتیک   زمین‌ خوردن روی شانه یا بازوی کشیده تصادف رانندگی یا موتور سواری ضربه مستقیم در ورزش‌ های تماسی (مثل کشتی یا فوتبال) .2پوکی استخوان   کاهش تراکم استخوان در سالمندان عامل مهمی در شکستگی‌ های شانه حتی با ضربات خفیف است. .3 آسیب‌های استرسی یا پاتولوژیک   در بیماران مبتلا به تومورهای استخوانی یا بیماری‌ های متابولیک خاص انواع شکستگی‌های مفصل شانه   شکستگی هومروس پروگزیمال (قسمت بالایی استخوان بازو) شایع‌ ترین نوع شکستگی شانه در سالمندان شکستگی استخوان ترقوه (Clavicle) در اثر افتادن روی شانه یا تصادف شکستگی کتف (Scapula) علائم شکستگی مفصل شانه   درد شدید و ناگهانی در ناحیه شانه ناتوانی در حرکت دادن بازو تورم و کبودی تغییر شکل ظاهری شانه روش‌های تشخیص .1 معاینه فیزیکی   بررسی دامنه حرکت و نقاط حساس به لمس .2تصویربرداری   رادیوگرافی ساده: برای تأیید محل و نوع شکستگی CT Scan در شکستگی‌ های پیچیده برای دید سه‌ بعدی MRI در صورت مشکوک بودن به آسیب‌ های همزمان تاندونی یا رباطی روش‌ های درمان   درمان غیرجراحی برای شکستگی‌ های بدون جابجایی استفاده از اسلینگ یا آویز شانه فیزیوتراپی برای بازیابی حرکت و قدرت عضلات درمان جراحی   در شکستگی‌ های جابجا شده یا چند تکه استفاده از پلیت، پیچ یا میله داخل استخوانی گاهی تعویض مفصل شانه در موارد شدید توانبخشی پس از درمان   فیزیوتراپی هدفمند برای افزایش دامنه حرکتی تمرینات تقویتی برای بازگرداندن عملکرد طبیعی پیشگیری از خشکی مفصل و یخ‌زدگی شانه پیشگیری از شکستگی شانه   تقویت عضلات اطراف شانه با ورزش‌ های اصلاحی درمان پوکی استخوان با دارو و تغذیه رعایت ایمنی در فعالیت‌ های پرخطر نتیجه‌ گیری شکستگی‌ های مفصل شانه می‌ توانند کیفیت زندگی بیمار را به‌ شدت تحت‌تأثیر قرار دهند. تشخیص دقیق، درمان به‌موقع و توانبخشی مؤثر کلیدهای اصلی باز توانی مفصل شانه است.  

شکستگی پروگزیمال هومروس،علائم، علل و روش‌ های درمان

سه شنبه 13 آبان 1404

      مقدمه شکستگی پروگزیمال هومروس (Proximal Humerus Fracture) یکی از شایع‌ ترین شکستگی‌ های استخوان بازو به‌ویژه در افراد مسن است. این نوع شکستگی عمدتاً در اثر زمین خوردن روی دست باز یا تصادفات ایجاد می‌ شود و بسته به میزان جابجایی قطعات، روش‌ های درمان متفاوتی دارد. در این مقاله به بررسی کامل این شکستگی و راهکارهای درمانی می‌ پردازیم. علائم شکستگی پروگزیمال هومروس   درد شدید در ناحیه شانه و بازو تورم و کبودی ناتوانی در حرکت دادن شانه تغییر شکل ظاهری مفصل احساس ترکیدن یا صدای شکستن در زمان حادثه علل و عوامل خطر   ضربه مستقیم یا غیرمستقیم: مانند زمین خوردن روی شانه پوکی استخوان: عامل اصلی در سالمندان تصادفات رانندگی یا ورزش‌ های پر برخورد بیماری‌ های متابولیک استخوان تشخیص شکستگی پروگزیمال هومروس پزشک با گرفتن شرح حال، معاینه فیزیکی و استفاده از روش‌ های تصویربرداری زیر، تشخیص را قطعی می‌ کند: رادیوگرافی (X-ray) سی‌تی‌اسکن در صورت نیاز به بررسی دقیق‌ تر شکستگی و جابجایی‌ ها درمان شکستگی پروگزیمال هومروس ۱. درمان غیرجراحی (محافظه‌کارانه): در مواردی که شکستگی جابجایی زیادی نداشته باشد: استفاده از آویز شانه (Arm Sling) فیزیوتراپی و تمرینات دامنه حرکتی پس از مدتی استراحت داروهای ضد درد و ضد التهاب ۲. درمان جراحی: در صورت وجود جابجایی زیاد، چند تکه شدن شکستگی، یا اختلال در خون‌ رسانی به سر استخوان بازو، جراحی پیشنهاد می‌ شود: فیکساسیون با پلیت و پیچ نصب پروتز شانه در موارد خاص عوارض احتمالی شکستگی پروگزیمال هومروس خشکی مفصل شانه (Frozen Shoulder) کاهش دامنه حرکتی جوش نخوردن یا بد جوش خوردن استخوان آسیب به عروق یا اعصاب مراقبت‌های بعد از درمان   شروع فیزیوتراپی با نظر پزشک اجتناب از حرکات ناگهانی یا بلند کردن اجسام سنگین پیگیری‌ های منظم تصویربرداری مصرف دارو های تجویزی پیشگیری از شکستگی پروگزیمال هومروس   کنترل پوکی استخوان با تغذیه و دارو انجام ورزش‌ های تعادلی برای جلوگیری از زمین‌خوردن رعایت ایمنی در خانه و محیط کار نتیجه‌گیری شکستگی پروگزیمال هومروس اگرچه در بسیاری از موارد بدون جراحی بهبود می‌ یابد، اما تشخیص دقیق و درمان به‌ موقع آن، از بروز عوارض و محدودیت‌ های حرکتی جلوگیری می‌ کند. مشاوره با پزشک متخصص ارتوپدی و پیروی از برنامه توان‌ بخشی، کلید موفقیت درمان است.  

تنیس البو (Tennis Elbow) یا اپی‌ کوندیلیت خارجی،علائم، علل و درمان‌ های مؤثر

سه شنبه 6 آبان 1404

درد و التهاب در ناحیه اپی کوندیل خارجی استخوان بازو در تنیس البو_ محل اتصال تاندون عضلات اکستنسور ساعد که دچار التهاب و میکروپارگی می شود.   مقدمه تنیس البو یا Lateral Epicondylitis نوعی التهاب یا دژنراسیون تاندون‌ های متصل به اپی‌ کوندیل خارجی استخوان بازو است. این عارضه معمولاً در اثر حرکات تکراری مچ و ساعد به‌ویژه در فعالیت‌ هایی مانند تنیس، کار با پیچ‌ گوشتی، تایپ یا کار با ابزار ایجاد می‌ شود. برخلاف نامش، این بیماری فقط مختص ورزشکاران تنیس نیست و در میان افراد عادی، به‌ویژه بین ۳۰ تا ۵۰ سالگی نیز بسیار شایع است. علائم تنیس البو   درد در قسمت خارجی آرنج، به‌ ویژه هنگام گرفتن یا بلند کردن اجسام حساسیت لمسی در ناحیه اپی‌ کوندیل خارجی ضعف در قدرت گرفتن اشیا گاهی انتشار درد به ساعد یا پشت دست شدت درد معمولاً به‌ تدریج افزایش می‌ یابد و ممکن است در فعالیت‌ های ساده روزمره مانند باز کردن درب بطری یا دست دادن نیز احساس شود. علل و فاکتورهای خطر علت اصلی تنیس البو، استفاده بیش‌ ازحد از عضلات اکستنسور ساعد و ایجاد میکرو پارگی‌ های تاندونی است.   عوامل مستعدکننده شامل:   حرکات تکراری مچ دست و ساعد تکنیک نادرست در ورزش یا کار ضعف عضلات ساعد افزایش سن و کاهش خاصیت کشسانی تاندون‌ ها تشخیص تشخیص اغلب بر پایه شرح حال و معاینه بالینی است. پزشک با انجام تست‌هایی مانند Cozen’s test یا Mill’s test، محل درد و عملکرد عضلات را ارزیابی می‌ کند. در موارد مزمن یا غیرقابل‌تشخیص، MRI یا سونوگرافی عضلانی‌ تاندونی می‌ تواند مفید باشد. درمان تنیس البو درمان معمولاً غیرجراحی است و شامل مراحل زیر می‌ شود: .1 استراحت و اصلاح فعالیت‌ ها کاهش حرکات تکراری و پرهیز از فشار زیاد به آرنج. .2فیزیوتراپی و تمرینات کششی و تقویتی تمرکز بر تقویت عضلات اکستنسور و فلکسور ساعد. 3.بریس یا استرپ مخصوص تنیس البو کاهش تنش روی محل اتصال تاندون‌ ها. 4.داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کنترل درد و التهاب. .5 تزریق PRP یا کورتون در موارد خاص تزریق PRP در موارد مزمن مؤثرتر از کورتون است. .6 جراحی در موارد مقاوم به درمان‌ های محافظه‌ کارانه (بیش از ۶ تا ۱۲ ماه)، دبریدمان یا آزادسازی تاندون از اپی‌ کوندیل انجام می‌ شود. نتیجه‌گیری تنیس البو یکی از مشکلات شایع و قابل درمان آرنج است که با تشخیص صحیح، اصلاح فعالیت‌ها و درمان مرحله‌ای می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد. نقش فیزیوتراپی، آموزش حرکات درست و در موارد مقاوم، مداخله جراحی تخصصی بسیار کلیدی است. درمان به‌موقع این عارضه می‌ تواند عملکرد طبیعی آرنج را بازگرداند و از بروز آسیب‌های مزمن جلوگیری کند.  

تأثیر مصرف کورتون بر مفاصل

سه شنبه 6 آبان 1404

                                                                                                                                                                                  تأثیر مصرف کورتون بر مفاصل مقدمه کورتون‌ ها یا گلوکوکورتیکوئیدها، از پرکاربردترین داروهای ضدالتهابی در پزشکی مدرن هستند. این داروها به دلیل اثر سریع در کاهش التهاب و درد، در درمان بسیاری از بیماری‌ ها مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس، آسم، آلرژی‌ ها و حتی بیماری‌ های پوستی به کار می‌ روند. با وجود فواید چشمگیر، مصرف طولانی‌ مدت یا نامناسب کورتون می‌ تواند اثرات نامطلوبی بر مفاصل، استخوان‌ها و عضلات داشته باشد. در این مقاله به بررسی علمی اثرات مفید و مضر کورتون بر مفاصل پرداخته می‌ شود. نقش درمانی کورتون در سلامت مفاصل کورتون‌ ها با مهار ترشح سیتوکین‌ ها و آنزیم‌ های التهابی مانند فسفولیپاز A2، از بروز پاسخ‌ های ایمنی و التهابی جلوگیری می‌ کنند. نتیجه‌ ی این فرآیند، کاهش درد، تورم و سفتی مفاصل در بیماری‌ های التهابی است. در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید یا لوپوس، مصرف کوتاه‌ مدت کورتون می‌ تواند به طور چشمگیری کیفیت زندگی را بهبود دهد و از تخریب بافت مفصلی جلوگیری کند. در شرایط حاد، پزشکان گاهی از تزریق داخل مفصلی کورتون استفاده می‌ کنند. این روش التهاب موضعی را به سرعت کاهش می‌ دهد و بدون تأثیر شدید بر کل بدن، درد را تسکین می‌ بخشد. البته تعداد دفعات تزریق باید محدود باشد تا از آسیب به بافت مفصل جلوگیری شود. عوارض مفصلی و اسکلتی ناشی از مصرف طولانی‌ مدت کورتون مصرف مزمن کورتون باعث بروز مجموعه‌ ای از عوارض در سیستم اسکلتی ـ عضلانی می‌ شود. مهم‌ ترین آنها پوکی استخوان (استئوپوروز) است که در اثر مهار ساخت پروتئین‌ های استخوانی و افزایش برداشت کلسیم از استخوان‌ ها رخ می‌ دهد. این وضعیت خطر شکستگی استخوان‌ ها، به‌ویژه در ستون فقرات و لگن را افزایش می‌ دهد. یکی دیگر از عوارض جدی، نکروز آواسکولار سر استخوان ران است. در این عارضه، به‌دلیل کاهش جریان خون به استخوان، سلول‌ های استخوانی از بین می‌ روند و مفصل ران دچار درد شدید و محدودیت حرکتی می‌ شود. همچنین، مصرف طولانی‌ مدت کورتون می‌ تواند سبب تخریب تدریجی غضروف مفصلی شود. تزریق مکرر داخل مفصل، اگر بیش از حد انجام شود، باعث کاهش خاصیت ارتجاعی و نازک شدن بافت غضروفی می‌ گردد که زمینه‌ ساز آرتروز زودرس است. در کنار این عوارض، ضعف عضلانی و کاهش توده‌ ی عضلانی نیز از دیگر پیامدهای شایع مصرف مداوم کورتون به شمار می‌ آیند.   پیشگیری و مصرف ایمن برای کاهش خطر عوارض مفصلی، مصرف کورتون باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود. تنظیم دقیق دوز، استفاده از کمترین مقدار مؤثر و قطع تدریجی دارو از اصول مهم در مصرف ایمن آن است. پزشکان معمولاً به بیماران مصرف‌کننده‌ ی طولانی‌ مدت کورتون توصیه می‌ کنند که از مکمل‌ های کلسیم و ویتامین D استفاده کرده و فعالیت‌ های بدنی منظم داشته باشند تا از ضعف استخوانی و عضلانی پیشگیری شود. انجام آزمایش‌ های دوره‌ای مانند اسکن تراکم استخوان (DEXA) نیز برای پایش وضعیت استخوان‌ ها ضروری است. نتیجه‌گیری کورتون‌ ها داروهایی مؤثر و ضروری در درمان بیماری‌ های التهابی مفاصل هستند، اما مصرف بی‌رویه یا طولانی‌ مدت آن‌ ها می‌ تواند به بهای آسیب به مفاصل و استخوان‌ ها تمام شود. تعادل میان اثر درمانی و خطر عارضه، تنها با مصرف آگاهانه و نظارت دقیق پزشک حاصل می‌ شود. رعایت اصول تغذیه سالم، ورزش منظم و پیگیری پزشکی می‌ تواند به بیماران کمک کند تا از فواید کورتون بهره‌مند شوند، بدون آنکه گرفتار عوارض آن بر مفاصل گردند.  

پیشگیری از فروزن شولدر (شانه یخ‌زده)راهکارهای علمی برای حفظ حرکت شانه

سه شنبه 29 مهر 1404

        پیشگیری از فروزن شولدر، به‌ویژه در بیماران دیابتی و افراد کم‌تحرک  مقدمه فروزن شولدر یا "شانه یخ‌ زده" یکی از اختلالات شایع مفصل شانه است که با درد و کاهش پیشرونده دامنه حرکتی همراه است. این وضعیت معمولاً بدون علت مشخص شروع شده و در افرادی با بیماری‌های زمینه‌ ای مانند دیابت، اختلالات تیروئید یا بی‌ تحرکی طولانی مدت بیشتر دیده می‌ شود. از آنجا که درمان این بیماری ممکن است ماه‌ ها یا حتی سال‌ ها زمان ببرد، پیشگیری نقش کلیدی در حفظ عملکرد طبیعی مفصل دارد. چه کسانی در معرض خطر فروزن شولدر هستند؟ بیماران دیابتی مبتلایان به بیماری‌ های تیروئیدی افرادی که مدت طولانی دست خود را حرکت نمی‌ دهند (مثلاً بعد از جراحی یا آسیب) زنان در دهه چهارم تا ششم زندگی افراد با سبک زندگی بی‌تحرک راهکار های علمی پیشگیری از فروزن شولدر 1. حفظ فعالیت و تحرک مفصل شانه یکی از مهم‌ ترین راه‌ های پیشگیری، انجام حرکات منظم کششی و تقویتی برای حفظ دامنه حرکت مفصل شانه است. تمرین‌ هایی مانند "بالا بردن دست روی دیوار" یا "چرخاندن بازو به صورت دایره‌ ای" می‌ تواند مفید باشد. 2. درمان سریع آسیب‌ ها یا دردهای شانه در صورت بروز درد، التهاب یا آسیب‌ دیدگی در ناحیه شانه، نباید بی‌ توجه بود. درمان زود هنگام التهاب‌ های تاندونی یا بورسیت می‌ تواند از خشکی مفصل در آینده جلوگیری کند. 3. کنترل بیماری‌ های زمینه‌ای بیماری‌ هایی مانند دیابت، کم‌کاری یا پرکاری تیروئید و بیماری‌ های خود ایمنی، از عوامل مهم در بروز فروزن شولدر هستند. با کنترل قند خون و پایش سطح هورمون‌ ها می‌ توان خطر را کاهش داد. 4. عدم بی‌ حرکتی طولانی‌ مدت در بیمارانی که نیاز به بی‌ حرکتی موقت دارند (مانند گچ‌ گیری یا آتل‌بندی)، فیزیوتراپی زود هنگام توصیه می‌ شود. شروع تمرینات ایزومتریک و حرکت‌ درمانی بلافاصله پس از فاز حاد می‌تواند پیشگیرانه عمل کند. 5. وضعیت صحیح بدن هنگام نشستن و کار با رایانه 6. قوز کردن یا نشستن طولانی‌ مدت با شانه‌ های خمیده به جلو، می‌ تواند باعث ضعف عضلات اطراف شانه شود. رعایت اصول ارگونومی و اصلاح وضعیت بدن اهمیت زیادی دارد. نتیجه‌ گیری فروزن شولدر از جمله اختلالاتی است که می‌ تواند کیفیت زندگی بیمار را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به اینکه درمان آن معمولاً طولانی و گاه دشوار است، پیشگیری از این بیماری با حفظ تحرک، درمان به‌ موقع دردهای شانه، و کنترل بیماری‌ های زمینه‌ ای اهمیت زیادی دارد. رعایت این نکات ساده اما کاربردی، در حفظ سلامت مفصل شانه و جلوگیری از خشکی آن مؤثر است.  

پروتز مفصل شانه، آرتروپلاستی شانه و نکات مهم پیش از جراحی

يكشنبه 20 مهر 1404

  تصویر شماتیک از مفصل شانه پس از تعویض مفصل مقدمه پروتز مفصل شانه یا همان آرتروپلاستی شانه یک روش جراحی پیشرفته و مؤثر برای بیماران مبتلا به آرتروز شدید، شکستگی‌ های پیچیده یا تخریب کامل مفصل است. در این روش، سطوح فرسوده مفصل با قطعات مصنوعی جایگزین می‌ شود تا عملکرد مفصل بهبود یافته و درد بیمار کاهش یابد. با توجه به ماهیت تهاجمی این جراحی، شناخت دقیق علل عفونت‌ های پس از جراحی و راهکارهای پیشگیری از آن، نقش مهمی در موفقیت عمل دارد. در این مقاله با مراحل انجام این جراحی، انواع پروتز، مزایا، عوارض احتمالی و اقدامات پیشگیرانه آشنا می‌ شویم.     دلایل انجام آرتروپلاستی شانه آرتروز پیشرفته مفصل شانه شکستگی‌ های شدید و خرد شده شانه نکروز سر استخوان بازو آسیب‌ های برگشت‌ ناپذیر تاندون‌ های روتاتور کاف درد مزمن و ناتوان‌ کننده‌ای که به درمان‌ های غیرجراحی پاسخ نداده است.   انواع پروتز مفصل شانه پروتز آناتومیکال ( Anatomical Shoulder Prosthesis ): برای بیمارانی که تاندون‌ های روتاتور کاف سالم دارند.     پروتز معکوس (Reverse Shoulder Prosthesis): در موارد پارگی گسترده روتاتور کاف یا آرتروپاتی شدید استفاده می‌شود. مراقبت‌ها و نکات پس از جراحی پروتز شانه   استفاده از آنتی‌ بیوتیک طبق تجویز پزشک برای جلوگیری از عفونت شروع فیزیوتراپی با نظر جراح جهت بازگشت دامنه حرکتی استفاده از آویز دست (اسلینگ) تا چند هفته اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین تا زمان جوش خوردن کامل پیگیری‌ های منظم تصویربرداری برای اطمینان از عملکرد مناسب پروتز عوامل مؤثر در بروز عفونت پس از جراحی پروتز شانه   عدم رعایت بهداشت در محل جراحی بیماری‌ های زمینه‌ ای مانند دیابت یا ضعف سیستم ایمنی مصرف دخانیات آلودگی ابزار جراحی یا اتاق عمل عدم مصرف صحیح داروهای تجویزی روش‌ های پیشگیری از عفونت پس از پروتز مفصل شانه   استریل کامل تجهیزات و شرایط اتاق عمل تجویز و مصرف صحیح آنتی‌ بیوتیک قبل و بعد از عمل کنترل دقیق قند خون در بیماران دیابتی ضدعفونی کامل پوست قبل از برش جراحی آموزش مراقبت از زخم به بیمار و خانواده پس از ترخیص پرهیز از تماس مستقیم زخم با آب یا آلودگی تا زمان ترمیم کامل تیجه‌گیری پروتز مفصل شانه یکی از موفق‌ ترین روش‌ های درمانی برای بیماران دچار درد و ناتوانی شدید مفصل است که امکان بازگشت به عملکرد طبیعی را فراهم می‌ کند. با انتخاب صحیح نوع پروتز، انجام جراحی توسط جراح مجرب و رعایت مراقبت‌ های بهداشتی، می‌ توان احتمال عوارضی مانند عفونت را به حداقل رساند. پیشگیری، آگاهی و پیگیری مداوم، کلیدهای موفقیت در این درمان مهم هستند.    

شکستگی پروگزیمال هومروس،علائم، علل و روش‌ های درمان

سه شنبه 15 مهر 1404

  تصویر نمای رادیولوژی شکستگی پروگزیمال هومروس در یک بیمار سالمند   مقدمه شکستگی پروگزیمال هومروس (Proximal Humerus Fracture) یکی از شایع‌ ترین شکستگی‌ های استخوان بازو به‌ ویژه در افراد مسن است. این نوع شکستگی عمدتاً در اثر زمین خوردن روی دست باز یا تصادفات ایجاد می‌ شود و بسته به میزان جابجایی قطعات، روش‌ های درمان متفاوتی دارد. در این مقاله به بررسی کامل این شکستگی و راهکارهای درمانی  می‌ پردازیم. علائم شکستگی پروگزیمال هومروس درد شدید در ناحیه شانه و بازو تورم و کبودی ناتوانی در حرکت دادن شانه تغییر شکل ظاهری مفصل احساس ترکیدن یا صدای شکستن در زمان حادثه علل و عوامل خطر ضربه مستقیم یا غیرمستقیم: مانند زمین خوردن روی شانه پوکی استخوان: عامل اصلی در سالمندان تصادفات رانندگی یا ورزش‌ های پر برخورد بیماری‌ های متابولیک استخوان تشخیص شکستگی پروگزیمال هومروس پزشک با گرفتن شرح حال، معاینه فیزیکی و استفاده از روش‌ های تصویربرداری زیر، تشخیص را قطعی می‌ کند:   رادیوگرافی (X-ray) سی‌تی‌اسکن در صورت نیاز به بررسی دقیق‌ تر شکستگی و جابجایی‌ ها درمان شکستگی پروگزیمال هومروس ۱. درمان غیرجراحی (محافظه‌کارانه): در مواردی که شکستگی جابجایی زیادی نداشته باشد:   استفاده از آویز شانه (Arm Sling) فیزیوتراپی و تمرینات دامنه حرکتی پس از مدتی استراحت داروهای ضد درد و ضد التهاب   ۲. درمان جراحی: در صورت وجود جابجایی زیاد، چند تکه شدن شکستگی، یا اختلال در خون‌رسانی به سر استخوان بازو، جراحی پیشنهاد می‌ شود: فیکساسیون با پلیت و پیچ نصب پروتز شانه در موارد خاص   عوارض احتمالی شکستگی پروگزیمال هومروس خشکی مفصل شانه (Frozen Shoulder) کاهش دامنه حرکتی جوش نخوردن یا بد جوش خوردن استخوان آسیب به عروق یا اعصاب مراقبت‌های بعد از درمان شروع فیزیوتراپی با نظر پزشک اجتناب از حرکات ناگهانی یا بلند کردن اجسام سنگین پیگیری‌ های منظم تصویربرداری مصرف داروهای تجویزی پیشگیری از شکستگی پروگزیمال هومروس کنترل پوکی استخوان با تغذیه و دارو انجام ورزش‌ های تعادلی برای جلوگیری از زمین‌ خوردن رعایت ایمنی در خانه و محیط کار نتیجه‌گیری شکستگی پروگزیمال هومروس اگر چه در بسیاری از موارد بدون جراحی بهبود می‌ یابد، اما تشخیص دقیق و درمان به‌ موقع آن، از بروز عوارض و محدودیت‌ های حرکتی جلوگیری می‌ کند. مشاوره با پزشک متخصص ارتوپدی و پیروی از برنامه توان‌ بخشی، کلید موفقیت درمان است.  

پارگی منیسک زانو، علائم، علل، درمان و راه‌های پیشگیری

يكشنبه 20 مهر 1404

  مقدمه پارگی منیسک زانو یکی از شایع‌ترین آسیب‌های مفصل زانو به‌ویژه در ورزشکاران یا افراد با حرکات چرخشی و ناگهانی است. این آسیب می‌تواند به دلیل ضربه مستقیم یا چرخش ناگهانی زانو رخ دهد و اغلب با درد، تورم و قفل‌شدگی زانو همراه است. در این مقاله به بررسی علل، علائم، روش‌های تشخیص، درمان و پیشگیری از پارگی منیسک می‌پردازیم. علل پارگی منیسک زانو   پیچش ناگهانی زانو ضربه مستقیم فرسایش تدریجی در سن بالا ضعف عضلات حمایت‌کننده از زانو   علائم پارگی منیسک   درد موضعی در قسمت داخلی یا خارجی زانو قفل شدن زانو صدای کلیک یا تق تورم و کاهش دامنه حرکتی روش‌های تشخیص   معاینه فیزیکی توسط پزشک تصویربرداری MRI آرتروسکوپی تشخیصی روش‌های درمان   درمان‌های غیرجراحی: استراحت، یخ، دارو، فیزیوتراپی جراحی (در صورت نیاز): آرتروسکوپی جهت ترمیم یا برداشت بخش آسیب‌دیده پیشگیری از پارگی منیسک زانو   تقویت عضلات اطراف زانو به‌ویژه چهارسر و همسترینگ گرم‌کردن و کشش قبل از ورزش استفاده از کفش مناسب پرهیز از حرکات ناگهانی و چرخشی شدید اصلاح تکنیک در ورزش‌ها و تمرین‌ها نتیجه‌گیری پارگی منیسک زانو می‌تواند زندگی روزمره و توانایی حرکتی بیمار را به‌شدت تحت تأثیر قرار دهد. تشخیص زود هنگام و انتخاب روش درمانی مناسب، در کنار پیشگیری صحیح، نقش مهمی در بازگشت کامل عملکرد مفصل زانو ایفا می‌ کند. در صورت بروز هرگونه درد یا صدای غیرعادی در زانو، حتماً با پزشک متخصص ارتوپد مشورت کنید.    

پارگی اسلپ؛ علائم، علل، درمان و راه‌های پیشگیری

چهارشنبه 26 شهريور 1404

      پارگی اسلپ؛ علائم، علل، درمان و راه‌های پیشگیری   مقدمه پارگی اسلپ (SLAP Tear) نوعی آسیب در لابروم شانه است که معمولاً به دلیل حرکات مکرر بالای سر، ضربه مستقیم یا فشار ناگهانی ایجاد می‌شود. لابروم یک بافت غضروفی حلقه‌ای شکل است که در اطراف حفره گلنوئید استخوان کتف قرار دارد و به پایداری مفصل شانه کمک می‌کند. در پارگی اسلپ، بخش فوقانی این حلقه که محل اتصال تاندون دوسر بازویی است دچار آسیب می‌شود. این آسیب بیشتر در ورزشکارانی دیده می‌شود که حرکات پرتابی انجام می‌دهند، مانند بازیکنان بیسبال، تنیس یا والیبال، اما می‌تواند در هر فردی با آسیب‌دیدگی مستقیم شانه رخ دهد. علائم شامل درد عمقی شانه، احساس قفل‌شدگی یا گیر کردن مفصل و کاهش توان حرکتی است. تشخیص به موقع و انتخاب روش درمان مناسب، نقش مهمی در بازگشت عملکرد طبیعی شانه دارد.   علل پارگی اسلپ حرکات پرتابی مکرر سقوط یا ضربه مستقیم به شانه بلند کردن اجسام سنگین به‌طور ناگهانی آسیب‌های ناشی از تصادف یا فعالیت‌های رزمی   علائم پارگی اسلپ درد عمقی در شانه، به‌ویژه هنگام بالا بردن دست ضعف در حرکات بالای سر احساس صدای کلیک یا گیر کردن شانه کاهش دامنه حرکتی   روش‌های تشخیص معاینه فیزیکی تخصصی تست‌های اختصاصی شانه تصویربرداری MRI یا MR Arthrography آرتروسکوپی تشخیصی   درمان پارگی اسلپ درمان‌های غیرجراحی استراحت و پرهیز از فعالیت‌های آسیب‌زا مصرف داروهای ضدالتهاب فیزیوتراپی برای تقویت عضلات روتاتور کاف و بهبود دامنه حرکتی   درمان جراحی آرتروسکوپی شانه و ترمیم لابروم بازتوانی تدریجی بعد از جراحی  پیشگیری از پارگی اسلپ انجام حرکات کششی و گرم‌کردن قبل از فعالیت‌های ورزشی تقویت عضلات کمربند شانه‌ای و روتاتور کاف رعایت تکنیک صحیح در حرکات پرتابی یا بالای سر استفاده از تجهیزات محافظتی در ورزش‌ها و کارهای سنگین اجتناب از فشار ناگهانی یا حرکات غیرکنترلی روی شانه نتیجه‌گیری   پارگی اسلپ یکی از آسیب‌های مهم شانه است که در صورت عدم درمان مناسب می‌تواند به درد مزمن و کاهش عملکرد مفصل منجر شود. تشخیص زودهنگام و درمان اصولی، همراه با برنامه پیشگیری، می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل‌توجهی بهبود بخشد. در صورت مشاهده علائم مشکوک، مراجعه به پزشک متخصص ارتوپدی ضروری است.     ---   اگر بخوای می‌تونم همین متن رو برای انتشار وبلاگی بهینه‌سازی کنم تا تمام تکرار کلیدواژه کانونی و چگالی سئو هم رعایت بشه. آیا این نسخه رو هم میخوای؟ش

تأثیر ورزش‌ های اصلاحی بر بهبود عملکرد مفصل شانه پس از جراحی

سه شنبه 13 آبان 1404

تأثیر ورزش‌های اصلاحی بر بهبود عملکرد مفصل شانه پس از جراحی مقدمه مفصل شانه یکی از پیچیده‌ترین مفاصل بدن است که به دلیل تحرک بالا و درگیری در بسیاری از فعالیت‌های روزانه، در معرض آسیب‌های متعددی قرار دارد. پس از انجام جراحی‌های شانه (مانند ترمیم پارگی روتاتورکاف، لابروم یا تعویض مفصل)، بازگشت به عملکرد طبیعی نیازمند رعایت اصول توانبخشی و اجرای تمرینات اصلاحی هدفمند است. ورزش‌های اصلاحی با بهبود دامنه حرکتی، تقویت عضلات اطراف شانه و کاهش خشکی مفصل، نقش حیاتی در روند بهبودی ایفا می‌کنند. در این مقاله، به بررسی اثرات مثبت این ورزش‌ها، روش‌های علمی اجرای آن‌ها و راهکارهای پیشگیری از عوارض احتمالی پرداخته می‌شود.   علل نیاز به ورزش‌های اصلاحی پس از جراحی شانه محدودیت حرکتی ضعف عضلات چسبندگی و خشکی مفصل کاهش ثبات مفصل  فواید ورزش‌های اصلاحی پس از جراحی شانه افزایش دامنه حرکتی بازگشت سریع‌تر به فعالیت روزمره کاهش درد و التهاب پیشگیری از آسیب مجدد اصول استاندارد در اجرای ورزش‌های اصلاحی شروع تدریجی و متناسب با شرایط بیمار نظارت فیزیوتراپیست و جراح استفاده از حرکات کم‌فشار و بدون درد پایبندی به برنامه منظم پیشگیری با رعایت تمام استانداردها رعایت تکنیک صحیح حرکات، گرم کردن قبل از تمرین، استفاده از ابزارهای کمکی در مراحل اولیه، و پایبندی به توصیه‌های پزشک و فیزیوتراپیست، از بروز عوارضی مانند درد مزمن یا آسیب مجدد جلوگیری می‌کند. نمونه‌ای از ورزش‌ها پاندول (حرکات نوسانی دست) بالا بردن تدریجی دست با کمک دیوار تمرینات کششی عضلات پشت و سینه تمرینات تقویتی با کش ورزشی سبک نتیجه‌گیری ورزش‌های اصلاحی به عنوان یکی از ارکان اصلی بازتوانی پس از جراحی شانه، می‌توانند روند بهبودی را تسریع کرده و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشند. اجرای صحیح این تمرینات تحت نظر متخصص و با رعایت استانداردهای علمی، بهترین راهکار برای بازگشت موفق بیمار به فعالیت‌های روزمره و پیشگیری از آسیب‌های مجدد است.  

پسوریازیس و تأثیر آن بر مفاصل؛ پیشگیری، تشخیص و درمان علمی

چهارشنبه 16 مهر 1404

پسوریازیس و تأثیر آن بر مفاصل؛ پیشگیری، تشخیص و درمان علمی مقدمه پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن است که عمدتاً با ضایعات پوستی شناخته می‌شود. اما در بسیاری از بیماران، این بیماری می‌تواند مفاصل را نیز درگیر کند و موجب بیماری‌ای به نام آرتریت پسوریاتیک شود. درگیری مفاصل نه‌تنها کیفیت زندگی بیماران را کاهش می‌دهد، بلکه در صورت عدم درمان به‌موقع می‌تواند باعث آسیب‌های دائمی شود. بنابراین، توجه به پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان علمی اهمیت بالایی دارد. علائم پسوریازیس و تأثیر آن بر مفاصل درد و خشکی صبحگاهی مفاصل تورم انگشتان (ظاهر شبیه "سوسیس") درد پاشنه یا التهاب تاندون‌ها کاهش دامنه حرکتی خستگی مزمن عوامل خطر ابتلا به پسوریازیس و تاثیر آن بر مفاصل سابقه خانوادگی پسوریازیس یا بیماری‌های خودایمنی ابتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید پوستی اضافه‌وزن و چاقی استرس و عوامل محیطی تحریک‌کننده پیشگیری از درگیری مفاصل در بیماران پسوریازیس 1. کنترل التهاب پوستی: درمان مؤثر ضایعات پوستی با داروهای موضعی یا سیستمیک می‌تواند خطر درگیری مفاصل را کاهش دهد. 2. رعایت سبک زندگی سالم: ورزش منظم، تغذیه متعادل، ترک سیگار و کنترل وزن از مهم‌ترین عوامل پیشگیری هستند. 3. کنترل بیماری‌های زمینه‌ای: دیابت، فشار خون بالا و چربی خون می‌توانند روند بیماری را تشدید کنند. 4. پایش منظم بیماران: بیماران مبتلا به پسوریازیس باید به‌طور منظم توسط متخصص پوست و روماتولوژیست بررسی شوند. 5. شروع سریع درمان در صورت علائم مفصلی: هرگونه درد یا تورم مفصل باید سریعاً ارزیابی شود تا از پیشرفت بیماری جلوگیری گردد. درمان‌های استاندارد آرتریت پسوریاتیک داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) داروهای تعدیل‌کننده بیماری (DMARDs) مانند متوترکسات داروهای بیولوژیک (Anti-TNF, IL-17 inhibitors) فیزیوتراپی و تمرینات کششی نتیجه‌گیری پسوریازیس تنها یک بیماری پوستی نیست؛ بلکه می‌تواند با درگیری مفاصل، زندگی بیماران را تحت تأثیر جدی قرار دهد. آگاهی از علائم هشداردهنده، تشخیص به‌موقع و شروع درمان استاندارد می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد. همچنین رعایت اصول پیشگیری و سبک زندگی سالم، نقشی کلیدی در کنترل این بیماری دارد.  

نوروپاتی و دردهای اندام،علل، علائم و روش‌های درمانی

سه شنبه 13 آبان 1404

1-دیابت یکی از اصلی‌ترین عوامل نوروپاتی، دیابت است. نوروپاتی دیابتی معمولاً به دلیل قند خون کنترل‌نشده ایجاد شده و باعث آسیب به اعصاب محیطی می‌شود.   2-کمبود ویتامین‌ها کمبود ویتامین‌های گروه B، خصوصاً B12، می‌تواند باعث آسیب به اعصاب شود.   3-عوامل ژنتیکی برخی از انواع نوروپاتی ارثی هستند، مانند بیماری شارکو-ماری-توث که به تدریج اعصاب محیطی را تخریب می‌کند.   4-عفونت‌ها و بیماری‌ها ویروس‌هایی مثل زونا، ایدز، یا بیماری‌هایی نظیر لوپوس می‌توانند به اعصاب آسیب برسانند.   علائم نوروپاتی و دردهای اندام   درد و سوزش: این حالت اغلب در دست‌ها و پاها آغاز شده و ممکن است به تدریج پیشرفت کند. بی‌حسی یا مورمور شدن: یکی از شایع‌ترین علائم نوروپاتی است. ضعف عضلانی: به دلیل آسیب اعصاب حرکتی، ضعف در عضلات دیده می‌شود. کاهش تعادل و هماهنگی: آسیب به اعصاب حسی ممکن است تعادل فرد را تحت تأثیر قرار دهد.   روش‌های تشخیص نوروپاتی   1-معاینه فیزیکی پزشک با بررسی علائم و تاریخچه پزشکی بیمار، وضعیت اعصاب را ارزیابی می‌کند.   2-آزمایش‌های خون برای بررسی دیابت، کمبود ویتامین‌ها و اختلالات متابولیکی استفاده می‌شود.   3-الکترومیوگرافی (EMG) این آزمایش فعالیت الکتریکی عضلات و عملکرد اعصاب را اندازه‌گیری می‌کند.   4-بیوپسی عصب در موارد خاص، نمونه‌برداری از بافت عصب انجام می‌شود.   روش‌های درمان نوروپاتی   1-درمان دارویی داروهای مسکن (مانند گاباپنتین) برای کاهش درد استفاده می‌شود. ویتامین‌درمانی در مواردی که کمبود ویتامین عامل بیماری است.   2-تغییر سبک زندگی مدیریت دیابت با رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم. ترک سیگار و کاهش مصرف الکل.   3-فیزیوتراپی و توانبخشی فیزیوتراپی به تقویت عضلات و بهبود تعادل کمک می‌کند.   4-تحریک عصب از طریق پوست (TENS) استفاده از دستگاه‌های الکتریکی برای کاهش درد.   5-جراحی در مواردی که فشار روی عصب (مانند سندرم تونل کارپال) علت مشکل باشد، جراحی توصیه می‌شود.   نتیجه‌گیری نوروپاتی و دردهای اندام می‌توانند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشند، اما با تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، امکان کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری وجود دارد. اگر دچار علائم مشکوک به نوروپاتی هستید، بهتر است هرچه سریع‌تر با یک متخصص مشورت کنید تا بهترین راهکار درمانی برای شما ارائه شود.        

پارگی تاندون در شرایط استیف شولدر یا شانه یخ‌زده (Frozen shoulder)

چهارشنبه 16 مهر 1404

  استیف شولدر یا شانه منجمد  استیف شولدر یا شانه یخ زده (Frozen Shoulde (یکی از شایع‌ترین بیماری‌های شانه است که موجب کاهش محدوده حرکتی و درد شدید شانه می‌شود این وضعیت اغلب با پارگی تاندون‌های روتاتور کاف تشدید و  پیچیده‌تر می‌شود. پارگی تاندون در این شرایط می‌تواند منجر به افزایش شدت علائم و دشواری درمان شود. در این مقاله به بررسی علل، علائم، تشخیص و درمان پارگی تاندون در بیماران مبتلا به استیف شولدر با تاکید بر جراحی و بازتوانی پرداخته شده است.   استیف شولدر (شانه یخ‌زده) چیست؟ استیف شولدر وضعیتی است که با سفتی، درد و کاهش شدید حرکت شانه مشخص می‌شود، این بیماری معمولاً در سه مرحله بروز می‌کند: 1- مرحله درد: درد شانه شروع می‌شود و به تدریج دامنه حرکتی کاهش می‌یابد که معمولاً سه ماه طول می‌کشد. 2- مرحله‌ی ‌حرکتی: درد کاهش می‌یابد اما محدودیت حرکت شدیدتر می‌شود. مرحله محدود شدن حرکتی ممکن است بین سه ماه تا یک سال طول بکشد. 3- مرحله بهبودی: دامنه حرکتی به تدریج باز می‌گردد ولی هیچ‌وقت کامل نمی‌شود. علت اصلی این بیماری ناشناخته است ولی در کسانی که دیابت، تیروئید، بیماری مغز و اعصاب دارند و یا سکته کرده‌اند، در بیماران ریوی مثل آسم و کسانی که مشکلات کلیه دارند بیشتر دیده می‌شود.   پارگی تاندون در استیف شولدر: روتاتورکاف مجموعه‌ای از ۴ تاندون است که نقش حیاتی در ثبات و حرکت شانه دارد پارگی این تاندون‌ها به دلیل عوامل مختلفی از جمله ضربه‌های کوچک مکرر، فرایند پیری یا فعالیت‌های سنگین رخ می‌دهد در بیماران مبتلا به شانه یخ زده پارگی تاندون منجر به محدودیت شدیدتر حرکت و درد مداوم می‌شود.   نتیجه گیری: فروزن شولدر یک بیماری با علت ناشناخته است که در بیماران دیابتیک، هایپوتیروئید، افزایش چربی، سکته‌های مغزی، بیماری‌های ریوی بیشتر دیده می‌شود. معمولاً درد شدید، محدودیت حرکتی شانه شاخص این بیماری است و داخل مفصل شانه به جز فیبروز کپسول هیچ مشکل دیگری دیده نمی‌شود. گاهی بی‌حرکتی‌های شانه ممکن است به علت شکستگی غضروف آرتروز شدید مفصل، در رفتگی مفصل، پارگی‌های شدید تاندون، تومورهای مفصلی ایجاد شود که حتماً باید تحت نظر پزشک متخصص بررسی شود و برعکس فروزن شولدر که بی‌خطر ذکر شد، این موارد نیاز به درمان بسیار جدی دارد فروزن شولدر یک بیماری بی‌خطر و خود به خود محدود شونده است که حدود ۳ سال طول می‌کشد و ممکن است ۵۰ درصد شانه مقابل هم درگیر شود درمان اصلی فروزن شولدر ورزش است.      

دررفتگی مفصل شانه

سه شنبه 13 آبان 1404

شولدر جونت یا مفصل هومرال مفصلی هست. که به وسیله هم استخوان هم بافت نرم هم یکسری عناصر بیومکانیک استیبل می شود .               انواع دررفتگی شانه 1- قدامی که سر استخوان بازو به جلو کتف جابجا می شود. 2-خلفی که سر استخوان کتف به پشت شانه در می رود. 3-چند حالت جلو ، عقب ، پایین و در همه جهات یا مولتی دایرکشنال دررفتگی ایجاد شود. علت آن ممکن است شل بودن مادرزادی میگاال های شانه یا مشکلات عصبی عضلانی یا آسیب دیدگی عناصر محافظ مفصل باشد. در صورتی که ضربه باعث آسیب دیدن عناصر استخوانی یا بافت نرم یاایجاد دررفتگی مفصل شود. نیاز به جراحی آرتروسکوپی دررفتگی مفصل شانه دارد. در صورتی کع علت دررفتگی شل بودن لیگامال های مفاصل باشد با فیزیوتراپی درمان می  شود.

علل عفونت های بعد از عمل جراحی

سه شنبه 6 آبان 1404

ایجاد عفونت در بیمار به عوامل مختلفی بستگی دارد که در ادامه به آنها میپردازیم با پیشگیری و عدم ایجاد مسائل میتوان از ایجاد عفونت جلو گیری شود. پیشگیری هایی ممکنه که باعث بشه میزان عفونت های بعد از عمل جراحی کمتر بشه 1.شستشوی قبل از عمل و کاهش مو و ترشحات روی محل جراحی است 2.استحمام و تمیز کردن خود بیمار 3.اینکه قبل از اینکه بیمار به اتاق عمل مراجعه کنه از وجود عفونت در نقاط دیگر بدن مطمئن باشیم مثلا : دندان عفونی، آبسه عفونی ،عفونت ادرار، عفونت زنان و..... ، چون عفونت درنواحی دیگر بدن نیز ممکنه است در حین عمل جراحی به نواحی دیگر 4. اتاق عمل 5. تجهیزات اتاق عمل 6. لوازم استریل شده ، ممکنه خود دستگاه  استریلیزاسیون به صورت 100 درصد نتواند همه ی عفونت ها رو از بین ببره که باید پیشگیری بشه 7.آلودگی در هوای اتاق عمل 8. دستکش جراح 9.تنفس پرسنل و ... نیز سهیم باشه در عمل های جراحی نمیتوان به طوز 100 % از عفونت جلوگیری کرد اما این مسئله نباید باعث شود که از اقدامات موثر جهت جلوگیری غافل شویم.درصورت وجود عفونت کوچک و با ناچیز بعد از عمل جراحی نیز نباید از آن چشم پوشی کرد و حتما باید توسط پزشک معاینه و درمان شود.

امادگی های لازم قبل از عمل تعویض مفصل

سه شنبه 6 آبان 1404

چه آمادگی هایی قبل از انجام عمل تعویض مفصل باید داشت؟ تعویض مفصل یکی از پیچیده ترین عمل های جراحی است.همیشه توصیه ما به بیماران این است که با انجام به موقع درمان از عمل تعویض مفصل جلو گیری کنند با این حال گاها انجام این عمل برای برخی لازم است.لدذا این عمل نیاز به برخی آمادگی جسمی دارد که به شرح تیتروار آن می پردازم.اولین مورد این است که فرد نباید دندان عفونی داشته باشد پس بایدیک معاینه کامل دندان پزشکی انجام دهد و اگر دندانی عفونی دارد معالجه کند.بعد از دندان کلا هیچ عفونتی در بدن نباید باشد مثل مثانه و کلیه و گوش ....عفونت ادراری و انعقاد خون باید چک شود.با پزشک جراح تعویض مفصل کلیه سوابق بیماری خود را بیان کنند.حتی بیماری هایی که با دارو کنترل هستند.مثل فشار خون کنترل شده یا دیابت و... در آخر یادآوری میکنم که بهتر است هرگز نگذارید کار به تعویض مفصل کشیده شود.دردها را به موقع شناسایی و درمان کنید. سلامتی برای همه آرزو دارم. 

جراحی افزایش قد

سه شنبه 6 آبان 1404

الیزارف چیست؟ گابریل ابراموویچ الیزارف طراح و پیشگام روش الیزارف در معالجه بیماران است.پیشینه این روش بر میگردد به بعد از جنگ جهانی دوم که عده زیادی در جنگ دچار نقص عضو شدندو دست یا پای آنها قطع شده بود.با ابداع الیزارف که یک فیکساتورخارجی یعنی در خارج از بدن نصب میشود گام بزرگی در درمان برداشته شد. عملکرد الیزارف به این صورت است که پین هایی در داخل استخوان کار میگذارند و توسط حلقه هایی از بیرون محار میشود و با ایجاد فاصله بین حلقه ها در واقع بین استخوان فضای خالی ایجاد میشود و این فضای خالی کم کم با تولید سلول استخوانی پر میشود.برای مثال افرادی به طور مادرزادی یک انگشت کوتاهتر از حد استاندارد در دست یا پا دارند یا در اثر حادثه ای پایی کوتاهتر از پای دیگر دارند را میتوان به روش الیزارف درمان کرد. آنچه جای تآمل دارد این است که عده ای خواهان افزایش قد خود با این روش هستند سوال مهم این است که این  کار چقدر علمی و قابل قبول است؟ قبل از پاسخ صریح به این پرسش باید توضیح مختصری در باره فاکتورهای دیگر بدهیم.ابعاد هر چیز حتی بدن انسان تناسب خاصی با یکدیگر دارند که اگر این تناسب رعایت نشود فیزیک آن بد منظره و غیرطبیعی دیده میشود.خیلی خلاصه بگویم مثلا شما شنیده اید عکس3*4زیرا این اندازه یک اندازه طلایی یا قطع طلایی است.پس اگر برگردیم به بحث خودمان ابعاد بدن یک فرد با قد کوتاه اگر صرفا از نظر طولی بلتد شود از قطع طلایی خودش فاصله گرفته و بد منظره میشود. ولی این آغاز ماجرااست استخوان ساق یا ران که با این روش بلند میشود ضربه پذیر و حساس است و به راحتی احتمال شکستن دارد و فرد از انجام خیلی فعالیتها محروم میشود.تازه اگر خوش شانس باشید در مسیر این درمان که طولانی نیز هست دچار عفونت بدلیل جسم خارجی نشود.از طرفی یادمان باشد که فقط قرار نیست استخوان بلند شود همراه استخوان تاندون ها و عصب و سایر ضمایم باید بلند و کشیده شوند که ممکن است این اتفاق عملی نشود. با این روش روزی یک میلیمتر استخوان طویل میشود. لذا توصیه اکید ما این است که از این روش فقط برای رفع عدم تقارن در بدن مثل کوتاه بلندی یک طرف با طرف دیگر یا یک انگشت با انگشت دست یا پای مقابل و نمونه های این چنینی استفاده شود.

پای ایکس (ضربدری) چیست ؟

دوشنبه 22 اسفند 1401

یکی از اشکالات اسکلتی در پایین تنه پای ایکس است. درمان در کودکی بسیار آسان و در بزرگسالی جراحی میباشد. در مورد کودکان پس از اینکه راه رفتن را آموختند، حتما یکبار به ارتوپد مراجعه کنند و از نظر راه رفتن معاینه شوند. اگر اشکالی در راه رفتن باشد اغلب با کفی مناسب پس از اسکن کف پا اصلاح میشود.در صورتی که احمال شود و مشکل راه رفتن جدی گرفته نشود علاوه بر اینکه از کودکی بچه با درد زندگی میکند و اغلب از فعالیتهای کودکانه میکاهد در بزرگسالی با تحلیل مفاصل روبرو میشود و درمانی جز جراحی ندارد.

شانه و علائم پارگی روتاتور کاف ، تشخیص و راه های درمان

دوشنبه 13 آذر 1402

  شانه از سه استخوان تشکیل شده است. استخوان ترقوه، استخوان کتف و استخوان بازو. سر استخوان بازو گرد است و در حفره ای که  در استخوان کتف است قرار دارد . در ناحیه شانه دسته ای از چهارعضله و تاندون های مربوطه ( به نام های سوپرااسپیناتوس Supraspinatus، اینفرااسپیناتوس Infraspinatus، ساب اسکاپولاریس Subscapularis و ترس مینور Teres minor ) به نام روتاتور کاف Rotator cuff یا کلاهک چرخاننده وجود دارند. این عضلات از یک طرف به استخوان کتف ( اسکاپولا) متصل شده و از طرف دیگر به توسط تاندون مشترکشان به پایینتر از سر استخوان بازو و در واقع به قسمت  بالایی  استخوان بازو متصل می شوند. این عضلات مانند یک کاور یا سرپوش دورتا دور سر استخوان بازو را احاطه می کنند و از عضلات عمقی شانه هستند. با انقباض این عضلات سر استخوان بازو در محل خود ( حفره گلنوئید) پایدار می شود. ( یادآوری می شود که مفصل شانه از دو استخوان تشکیل شده است که با یکدیگر مفصل می شوند.سر استخوان بازو از یک طرف و حفره گلنوئید از طرف دیگر). به بیان دیگر انقباض این عضلات موجب می شود سر استخوان بازو در حفره گلنوئید فشرده شده و مفصل شانه محکم و پایدار شود. این عضلات همچنین کمک می کنند تا بازو به سمت بالاحرکت کند و چرخش های بازو نیز توسط این عضلات کنترل میشود. تاندون عضله سوپرااسپیناتوس در بالای مفصل شانه، تاندون عضله اینفرااسپیناتوس در پشت آن و تاندون عضله ساب اسکاپولاریس در جلوی مفصل شانه قرار دارد. مهم ترین این تاندون ها که در آسیب های روتاتور کاف آسیب میبیند تاندون عضله سوپرااسپیناتوس است. پارگی روتاتور کاف یکی از علل شایع احساس  درد و ضعف در شانه افراد است. پارگی روتاتور کاف باعث ناتوانی شانه می شود و فعالیتهای روزانه مانند شانه کردن مو و پوشیدن لباس دردناک و مشکل می شود بیماری روتاتور کاف ممکن است درنتیجه آسیب قابل‌توجهی به شانه یا تحلیل پیش‌رونده یا ساییدگی و پارگی بافت تاندون اتفاق میافتد . فعالیت تکراری، بلند کردن اجسام سنگین طی یک دوره طولانی و ایجاد خارهای استخوانی در اطراف استخوان‌های شانه ممکن است باعث تحریک یا آسیب تاندون‌ها شود علائم پارگی روتاتور کاف: حساسیت به لمس و فشار کاهش دامنه حرکتی شانه اختلال در عملکرد طبیعی شانه خشکی و سفتی شانه عدم توانایی در بالا بردن دست به بالای شانه صدا دادن شانه هنگام حرکت ضعف عضلات بازو و دست درد در حال استراحت و شبها خصوصا وقتی روی شانه مبتلا بخوابیم. درد حین بالا و پایین آوردن شانه خصوصا در بعضی از حرکتها ضعف در بالا آوردن یا چرخاندن شانه احساس صدا و خش خش در شانه حین بعضی حرکات درد ابتدا خفیف است و با حرکاتی مثل بالا آوردن دست تشدید می گردد اما به مرور درد افزایش یافته و باعث درد شبانه و در حال استراحت می گردد. تشخیص: در معاینه فیزیکی، پزشک بخش‌های مختلف شانه شما را فشار می‌دهد و بازو را در جهت‌های خاصی حرکت می‌دهد. او همچنین قدرت عضلات اطراف شانه و بازو را بررسی می‌کند. در برخی موارد، ممکن است آزمایش‌ها تصویری تجویز شود، مانند: اشعه ایکس. سونوگرافی. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).  درمان: در صورتی که به شرح حال بیمار توجه کنیم پارگی هایی که در اثر ضربه و وسیع باشند صد در صد هرچه زودتر بایدجراحی شود. و روش جراحی بستگی به مهارت جراح و امکانات اتاق عمل متفاوت است در صورتی که پارگی قدیمی یا ناکامل باشد روش درمان غیر جراحی ابتدا انجام میشود در صورت عدم موفقیت جراحی نیاز میگردد.  روش غیر جراحی: در صورتی که پارگی ناکامل باشد و بیمار درد شدیدی نداشته باشد: شامل: - استراحت - جلوگیری از فعالیتهایی که درد را تشدید کند - فیزیوتراپی تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به بازگرداندن انعطاف‌پذیری و قدرت شانه‌ها پس از یک آسیب روتاتور کاف کمک نماید ماساژ در حال حاضر ماساژ یک روش برای رفع اسپاسم و گرفتگی ثانویه ی رباط های اطراف پارگی در اثر  این مشکل محسوب می‌شود. شما می‌توانید با آموزش مناسب، بهترین ابزار غیر دارویی و یا غیر جراحی را برای صدمات خود در اختیار داشته باشید.  گاهی آسیب شانه  به ماساژ و تمرینات  فیزیوتراپی پاسخ می‌دهد. بنابراین، ماساژ درمانی نتایج بسیاری مطلوبی برای شما به ارمغان خواهد آورد. - اگر درد بیش از چندماه طول بکشد ممکن است تصمیم پزشک مبنی بر جراحی تاندون ها باشد  انواع جراحی: الف- جراحی باز: روش قدیمی تر است که با برش روی شانه و دوختن تاندون به صورت باز انجام می شود. ب- جراحی بسته یا آرتروسکوپی: این روش جدید بوده و جراح بوسیله یک سوراخ دوربینی داخل شانه وارد نموده و از طریق تلویزیون محل آسیب را مشاهده می کند. سپس بوسیله سوراخ کوچک دیگری و با استفاده از لوازم خاص ترمیم تاندون را انجام می دهد. درمان‌های تزریقی اگر درمان‌های محافظتی درد را کاهش ندهند، ممکن است پزشک یک تزریق استروئیدی در داخل مفصل شانه‌ها را تجویز نماید. به‌خصوص اگر درد هنگام خواب، فعالیت‌های روزانه یا ورزش شما را درگیر نماید. درحالی‌که درمان‌های تزریقی اغلب مفید هستند، اما از آن‌ها باید به‌طور هوشمندانه استفاده شود، زیرا که آن‌ها می‌توانند تاندون‌ها را ضعیف کنند. درمان‌های تزریق شامل کورتیزون، ضدالتهاب، PRP و ازون تراپی است. ازون‌درمانی گاز ازون ترکیبی از یک مولکول O2 با یک اتم اکسیژن اضافی است که آن را به O3 تبدیل می‌کند. این مولکول اکسیژن اضافی همان چیزی است که به ازن خاصیت"انرژی زیادی" داده و تمام خواص درمانی قابل‌توجه دیگر ازون نیز ناشی از وجود همین اکسیژن است. ازون به‌طور طبیعی در بدن یافت می‌شود. گلبول‌های سفید خون آن را به‌عنوان بخشی از پاسخ ایمنی بدن تولید می‌کنند. اتوتراپی، که در آن خون فرد در معرض ازون قرارگرفته و سپس دوباره به بدن تزریق می‌شود، یک روش درمانی برای بیماری‌های پیشرونده مفاصل که باافزایش سن پدیدار میشوند است و پارگی تاندون روتاتور کاف است. ازون با درجه درمانی، چنانچه بر طبق دستورالعمل‌های پزشکی از پیش تعیین‌شده استفاده شود،‌ دارای بالاترین رکورد ایمنی است. تزریق ازون می‌تواند برای درمان التهاب تاندون شانه استفاده شود. فرآیند تسکین درد معمولاً در یک بازه زمانی 60 - 30 دقیقه تکمیل می‌شود. مکانیسم ازون‌درمانی باعث افزایش جذب اکسیژن در بافت محلی و بالا بردن سرعت سوخت‌وساز است که موجب تسریع روند ترمیم می‌شود. برخلاف تزریق  کورتیزون، که خاصیت ضدالتهابی داشته و به علت تأثیرات کاتابولیک موجب تضعیف بافت تزریق  می‌شود، ازون موجب تحریک فرآیندهای ترمیم و درنتیجه تسریع روند بهبود بافت آسیب‌دیده می‌گرد. بزرگترین نقص ازون تراپی که هنوز در آمریکا تایید FDA نگرفته است استاندارد نبودن آن است و بسباری از پزشکان جراح به جز تئوری در عمل تزریق ازون را  فرق زیادی با  تزریق  اب مقطر ندیدند. علارغم تبلیغات گسترده که برای آن میگردد.

جراحی در فروزن شولدر

سه شنبه 6 آبان 1404

علت های مختلف از جمله سکته مغزی دیسک گردن بیماریهای قلبی مشکلات ریوی بیماری های غدد داخلی بخصوص تیرویید و دیابت بیماری های غدد فوق کلیه وووهمراه با این مشکل درد شانه   از دست رفتن دامنه حرکتی شانه و بهبودی خودبخود میباشند در واقع فیبروبلاست های مفصل مثل بیماری دوپوترن متاپلازی پیدا میکنند معمولا داروهای ضد درد و ورزش در منزل این مشکل را حل میکند ولی گاهی سه سال طول میکشد گاهی دوره بیماری تکرار میشود و عود میکند و گاهی جهت تسریع در طول زمان درگیر بودن بیماران جراحی ارترسکپی انجام بشود

رسوب کلسیم تاندون شانه چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

علت رسوب کلسیم در تاندون شانه احتما لا در اثر نکروز تاندون در اثر کم خونی در محل فشار به تاندون سوپرا اسپایناتوس هست . در مرحله اول یا پره کلسیفیک بیمار درد ندارد اما متاپلازی و تغییر شکل فیبر های تاندون به غضروف شروع شده.مرحله بعد گرانول های کلسیم تشکیل شده در ماتریکس سلول  های تاندون ترشح و تجمع مییابند.که ابتدا سفت و ترد هست که جای فیرو کارتیلاژ را میگیرن. بعد تهاجم عروق خونی و تجمع در اطراف رسوب سخت کلسیم انها را نرم کرده و میخورد و جای ان تاندون جدید میکارد این مرحله تهاجم عروقی دردناک هست که مرحله جذبی نام دارد. ادامه دارد...

کیست های اطراف گلنوییدداخل شانه

سه شنبه 6 آبان 1404

در مواردی که پارگی در لبه فیبری و غضروفی گلنویید شانه که پایدار کننده مفصل هست ایجاد شود نشت و تجمع مایع مفصلی در اطراف پارگی ایجاد کیست کنار لابروم بخصوص در ضلع فوقانی لابروم میکند و باید جراحی شود بخصوص اگر به عصب سوپرااسکوپولار فشار بیاورد... البته موارد دیگر هم در اینده توضیح داده میشود

پارگی ناکامل تاندون کاف شانه (مقاله شماره 2)

دوشنبه 26 دي 1401

در صورتیکه پارگی تاندون در اثر ضربه  به تازگی ایجاد شده باشد و علامت  دار باشد بهتر هست که با جراحی ارترسکپی ترمیم شود. ممکن است پارگی در سطح تحتانی یا مفصلی تاندون کاف ایجاد شود یا ممکن است در سطح فوقانی یا بورسال کاف ایجاد شود نوع سوم محل پارگی در داخل جسم تاندون ایجاد میشود که سطح فوقانی و تحتانی سالم هست و نوع  اسیب هایی که علت ایجاد پارگی هست باز تقسیم بندی تشخیصی و درمانی را متفاوت میکند. به طور کلی پارگی اینترا سابستنس داخل تاندون شانه شایعترین نوع هست اما این نوع چون در ام ار ای و ارترسکپی و سونوگرافی به  سختی تشخیص داده میشود و کمتر علایم ایجاد میکند اما در ورزشکاران بخصوص انهایی که ورزشهای پرتابی شانه دارند شایعترین محل پارگی سطح تحتانی تاندون که نزدیک مفصل قرار دارد میباشد  و بیشتر علامت و درد و ناتوانی ایجاد میکند. در سر گذشت این پارگی های ناکامل نتیجه علیرغم هر گونه درمان غیر جراحی اکثرا قریب 80درصد  موارد سایز پارگی پیشرفت میکند. درمان پارگی ناکامل تاندون شانه یک مجموعه هست نه یک جراحی ساده مثال اگر شما اپاندیس عفونی شده را به موقع بر دارید تمام داستان تمام شده ام    ایا درمان پارگی ناکامل تاندون کاف شانه یک کلمه هست خیر در واقع در قدم اول باید بیمار شدت فعالیت خود را کم کند و عضلات نگهدارنده کتف و شانه خود را تنظیم کند عضلات ضعیف را تقویت و گرفتگی و خشکی عضلات را اصلاح نماید..در صورتیکه علیرغم استرچ و تقویت عضلات و داروهای ضد التهاب و کاهش فعالیت درد بیمار ادامه یافت روش جراحی ارترسکپی اکرومیوپلاستی و شیو پارگی زیر 50درصد کاف یا ترمیم وسعت بیشتر در صورت محل زیر اکرومیون توصیه میشود پارگی ناکامل تاندون کاف در سطح مفصلی معمولا بیشتر ترمیم میشود

پارگی ناکامل تاندون کاف شانه (مقاله شماره 1)

يكشنبه 6 مهر 1399

پارگی تاندون کاف شانه ممکن است در اثر ضربه باشد یا ممکن است به علت فرسوده شدن الیاف ساختار تاندون مثلا در اثر بیماری رماتیسمی یا در اثر اصطکاک زیاد در کارهای تکرارشونده شانه باشد که هر نوع از این علت ها باز به نوع محلی که تاندون را پاره کرده اند درمان متفاوت دارد در مقاله بعد محل پارگی تاندون را توضیح بیشتر میدهیم تا در نهایت به جمع بندی نتیجه درمانی برسیم 

بیماری کووید ۱۹ کرونا ویروس و تاثیر بر جراحی شانه

دوشنبه 26 دي 1401

در مورد تاثیر جراحی مفصل شانه بر بیماری کوی 19 هیچ مدرک قابل به استنادی نداریم اما این بیماری در هر نقطه ای در کره زمین ممکن است به انسان سرایت کند اینکه بیمارستان های خاصی را پاک و بدون بستری بیمار کرونایی مجهز نمودهاند ممکن است امنیت کافی را برای انجام جراحی های الکتیو شانه فراهم کند.

زمان بهبودی بعد از جراحی ارترسکپی شانه چقدر طول میکشد؟

سه شنبه 27 دي 1401

زمان برگشت به فعالیت بستگی به پاتولوژی ایجاد شده و نوع عناصر اسیب دیده که باید ترمیم شوند متفاوت هست بطور خلاصه بعد از ارترسکپی شانه هفته اول محل سوراخ های ایجاد شده باید روزانه پانسمان شوند و بعد از ان میتوان کاملا استحمام نمود و بین سه هفته تا سه ماه بعد از عمل بستگی به.نوع جراحی باید بیمار لوازم خاصی را جهت بی حرکت نمودن.شانه استفاده نماید.

شکستگی های مفصل شانه را میتوان با ارتورسکوپ درمان کرد

سه شنبه 27 دي 1401

در شکستگی های گلنویید و سر بازو میتوان درمان های جدید ارایه شود در صورتیکه جراح تبحر کافی داشته باشد و تجهیزات و پرسنل مناسب همراه باشند بدون اینکه از پوست بدن تا عمق مفصل و عضلات و تاندون ها شکافته شوند با دوربین های ارترسکپ و از برش بسیار کوچک چند میلی متری بدون اسیب رسیدن به بدن قسمت های خرد شده وشکسته شده استخوان های مفصل شانه ترمیم شوند و بیمار بهتر از هر روشی به کار کرد اولیه بازگردد.

چرا مفصل شانه دچار در رفتگی مکرر میشود؟

جمعه 9 شهريور 1403

اصولا مفصل شانه به علت دامنه وسیع حرکتی به طرفین و توانایی حرکات چرخشی نسبت به سایر مفاصل (مثلازانو) ازادی حرکتی بیشتری دارد از طرف دیگر به علت نیاز بدن به بالا بردن اجسام و بلند کردن اشیاء بالای سر قدرت نگاهدارندگی مکانیکی این مفصل شانه نیز بسیار بالا باید باشددر نتیجه مفصل شانه امیزه ای از قدرت بالا و دامنه بالای حرکتی هست که اناتومی خاصی در ساخت ان وجود دارد طوری که سر گرد استخوان بازو در حفره کوچک غیر عمیق گلنویید کتف حرکت میکند و لابروم یا لبه های دور این گلنویید کتف و اتصالات کپسول مفصل در یک فضای بسته مانع در رفتگی میشود اما اگر به علت ضربه کپسول یا لابروم پاره شود یا استخوان گلنویید و یا سر بازو بشکند دیگر این مفصل نا پایدار میشود و به راحتی در میرود البته گاهی بطور مادرزادی خاصیت ارتجاعی کپسول مفصلی زیاد هست و شلی مفصل وجود دارد و بدون ضربه اینجا در رفتگی مکرر ایجاد میشود در هر صورت بهتر است جهت درمان به جراح شانه مراجعه شود تا نوع درمان اصلح این اشکال مفصلی را تشخیص دهد و درمان نماید

بهبودی جراحی زانو چه مدت طول می کشد؟

جمعه 9 شهريور 1403

بیشتر بیماران تحت عمل جراحی جایگزینی زانو می خواهید بدانند که چه زمانی قادر هستند که به زندگی روزانه خود بازگردند. سوالات در مورد "زمان بهبودی" مشترک است. عوامل بسیاری است که می توانید بر زمان بهبودی تاثیرگذارد، اما به طور معمول بیماران می توانند به فعالیت های عادی زندگی در کمتر از 3 تا 6 ماه بازگردند. برای اینکه دقیق تر باشیم باید تفاوت بین  بهبودی کوتاه مدت و طولانی مدت عمل زانو را مورد بررسی قرار دهیم. در بهبودی کوتاه مدت لازم است که بیمار با وسایل کمکی یا بدون آنها شروع به راه رفتن کند و کمتر از دارو استفاده نماید و به طور معمول 12 هفته بعد از عمل جراحی روی می دهد. بهبودی بلند مدت چیزی است که شما برای بازگشت به کار صحبت و فعالیت های عادی زندگی استفاده می کنید. دکتر و تراپیست ها بهبودی کامل زخم ها و بافت نرم داخلی را برای از سرگیری زندگی روزانه لازم می دانند. بهبودی کوتاه مدت بهبودی کوتاه مدت شامل مراحل اولیه بهبود مانند توانایی خارج شدن از تخت یا مرخص شدن از بیمارستان است. در روزهای اول به بیمار واکر داده می شود تا در حرکت ثبات بیشتری داشته باشد. در سومین روز بعد از جراحی افراد می توانند به منزل بازگردند که کم کم با کاهش درد و خواب بدون مصرف قرص همراه است. استراحت یا راه رفتن بدون درد از علائم دیگربهبودی هستند. بهبودی طولانی مدت شامل بهبود کامل زخم و بافت های زانو است. هنگامی که یک بیمار بتواند به کار و فعالیت های روزمره زندگی بازگردد در راه دستیابی بهبودی کامل هستند. شاخص دیگر این است که بیمار احساس می کند در نهایت به وضعیت نرمال گذشته بازگشته است.عوامل مهمی است که زمان بهبودی را تحت تاثیر قرار می دهد. نگرش و دید مثبت به بهبودی همه چیز است. آنها باید واقع بین بوده و صبر داشته باشند و بدانند روند بهبودی آنها به خوبی طی خواهد شد و در طول دوران بهبودی نیز با پزشک خود در ارتباط باشند.

جراحی زانوهای پرانتزی

دوشنبه 26 دي 1401

زانوهای پرانتزی مشکلات بسیاری را برای فرد بوجود می آورد و می تواند مادرزادی یا در اثر ابتلا به بیماری مانند آرتروز یا کمبود ویتامین و املاح لازم در زمان کودکی باشد. ورزش های کششی و قدرتی و کفش های طبی برای درمان این مشکل ارائه شده اما دوره انجام آنها بسیار طولانی است و بازدهی لازم را نیز در بسیاری از موارد ندارد. کوتاهی قد، ایجاد فشار به مفصل زانو، تغییر شکل پنجه پا، خستگی در هنگام پیاده روی، درد زانو در حالت نشستن یا ایستادن از اصلی ترین این مشکلات است. اگر تغییر شکل زیاد و با ورزش نیز قابل اصلاح نباشد تنها روش مراجعه به جراح است.پاهای پرانتزی در طولانی مدت فشار زیادی به زانو وارد می کنند و باعث تغییر شکل بیشتر آن می شوند. اگر این امر در سنین کودکی ترجیحا قبلا از 4 سالگی تشخیص داده شود بدون عمل جراحی قابل درمان است و هر چه سن بالاتر بروند استخوان پا شکل خود را گرفته و راهی به جز جراحی نخواهد داشت. اگر در حالت ایستاده مچ پاهای شما به یکدیگر نچسبید و زانو از هم فاصله زیادی داشت بهتر است به دکتر مراجعه کنید زیرا مفصل زانو بزرگترین مفصل بدن است و فشار زیادی را روی خود تحمل می کند و پرانتزی بودن پا این فشار را دو چندان می کند. از مهم ترین مواردی که باید برای جراحی زانو اقدام کرد زمانی است که پرانتزی بودن پا همراه با درد و سائیدگی است زیرا عمل جراحی فشاری را که به قسمت داخلی زانو وارد می شود و در نتیجه درد و میزان سائیدگی را کاهش می دهد اصلاح انحراف زانو جراحی جذاب و دقیفی است که با این جراحی فشار و بار اضافی از مفصل برداشته میشود و باعث پیشگیری از پیشرفت ساییدگی مفصل میشود هرچه وزن بیمار متناسب تر باشد و سن حدودا زیر پنجاه تا شصت باشد و پارگی رباط و ناپایداری و لقی مفصل نداشته باشد نتیجه بهتر است در این جراحی برش کوچکی در پوست داخلی زانو ایجاد میشود و سپس عضلات به کنار میروند و حدود چهار سانت زیر مفصل با دستگاه برش در استخوان کج زیر زانو داده میشود و از همان برش استخوان به اندازه زاویه محاسبه شده در عکس ایستاده قیل از عمل اصلاح انحراف صورت میگیرد و با چهار پیچ و پلاک بخصوص محل برش استخوان فیکس میگردد تا پس از چند ماه جوش بخورد البته اگر اصلاح انحراف زاویه زیاد داشت پیوند استخوان میشود

جراحی زانو چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

درد زانو یک از دردهای معمول بعد از 40 سالگی است و ممکن است با کمی استراحت و تمرین رو به بهبودی رود. یا می تواند دردی مزمن و آرتروز باشد. مهمترین انواع آرتروز که می توانند باعث درد مزمن شوند موارد زیر هستند: یکی از آنها مربوط به سن می شود که استخوان ها با یکدیگرسایش پیدا می کنند و باعث درد می شود. مورد بعدی پارگی رباط است. آرتریت روماتوئید که در این مورد غشاء سینوویال اطراف مفصل ملتهب و ضخیم می شود. با افزایش درد فعالیت شخص محدود تر می شود و ممکن است همراه با خشکی زانو، تورم یا بد شکلی زانو شود و حتی به به قویترین داروهای ضد التهابی و درمان فیزیکی پاسخ ندهد. در این هنگام عمل جراحی زانو برای تسکین درد و داشتن یک زندگی بهتر توصیه می گردد. عمل جراحی زانو چیست؟ عمل جزئی: تنها بخشی کوچک از زانو تعویض می شود. افرادی که نباید برای این جراحی اقدام کنند کسانی هستند که:  دچار سفتی بیش از حد زانو، آسیب به رباط ،آرتریت های التهابی هستند. تعویض کلی زانو: در این جراحی سه محفظه زانو به طور کامل تعویض می شوند. افرادی که دچار درد شدید یا سفتی زانو هستند که فعالیت های روزانه آنها حتی پیاده روی کوتاه، بالا یا پایین آمدن از پله ها را نیز با مشکل روبرو کرده به این جراحی نیاز دارند. همچنین افرادی که دچار درد زانو حتی در زمان استراحت هستند و تورم  و تغییر شکل زانو دارند یا دردهایی که دارو یا فیزیوتراپی جواب نمی دهند به این نوع عمل زانو نیاز مبرم دارند و این امکان هست که 3 تا 6 هفته بعد از این جراحی به زندگی روزمره و فعالیت های خود بازگردید.

سخنی کوتاه راجع به در رفتگی های مکرر شانه

سه شنبه 6 آبان 1404

انواع در رفتگی های شانه 1ـ97% در رفتگی های شانه ، چه برای بار اول و چه حالت مکرر آن ، از نوع قدامی هستند یعنی سر استخوان بازو از مفصل شانه بیرون می آید و به سمت جلوی سینه جابجا می شود. 2 ـ در موارد کمتر نوع خلفی روی می دهد که سر استخوان بازو به طرف عقب می رود. 3 ـ در موارد اندکی هم ممکن است که بیمار شلی مفصلی بسیار شدید داشته باشد و در رفتگی شانه ی او هر بار به جهت های مختلف باشد که به اینحالت (ناپایداری چند جهتی شانه) گفته می شود. 4 ـ گاهی شانه به طور کامل در نمی رود ونیمه در رفتگی ایجاد می کند و خود بخود جا می افتد که به آن (نیمه در رفتگی مکرر) می گویند. در این حالت وقتی شخص دست خود را  زیاد به بالا و عقب می برد شانه ناگهان قفل می شود و بیمار آن را به آرامی تکان می دهد وآزاد می کند ودر حقیقت سر شانه تا لبه ی گلنویید می رسد ولی کامل از مفصل بیرون نمی آید و اگر درمان انجام نشود ، معمولاپس از مدتی به در رفتگی کامل تبدیل می شود حتی اگر این اتفاق نیفتد عوارض مشابه همان در رفتگی را دارد و بنابر این برای درمان جراحی لازم است. مکانیسم دررفتگی مکرر شانه مفصل اصلی شانه بین سر استخوان بازو و قسمت مفصلی استخوان کتف ( گلنویید Glenoid) است.سر بازو گرد و کروی شکل است و سطح مفصلی گلنویید مثل نعلبکی و کمی گود است ، یک لبه ی برجسته وسفت ولی نه استخوانی بنام لبروم (Labrum)، دور تا دور گلنویید می چسبد و آنرا عمیق تر می کند که مفصل شانه کمتر در برود .کپسول مفصلی شانه از یک طرف دورتادور سر بازو را در بر می گیردو از طرف دیگر به لبروم روی گلنویید وصل می شود . معمولا دفعه ی اولی که شانه در می رود ولبروم از لبه ی استخوانی گلنویید کنده میشود (به نام ضایعه ی بانکارتBankart lesion) کپسول مفصلی هم ممکن است پاره شود و گاهی هم لبروم با قطعه ای از استخوان گلنویید کنده میشود این ضایعات ممکن است ، التیام پیدا نکنند و حمایت آنها از جلوی سر بازو برداشته شود ودر نتیجه در رفتگی های مکرر رخ دهد. وقتی سر بازو در می رود وجلوی گلنویید قرار می گیرد ، لبهی تیز گلنویید به سر بازو فشار می آورد و درون آن فرو می رود و روی سر بازو فرو رفتگی ایجاد می شود  (به نام هیل - ساکس Hill _sach,s lesion) این حالت شبیه فرو بردن یک  توپ پینگ پونگ با فشارانگشت است. هر چه در رفتگی تکرار شود این ضایعات بزرگتر می شوند . بخصوص اگر بدون بیهوشی و شل کردن عضلات جا اندازی هم بشوند. فشار ناشی از اسپاسم عضلات و کشیدن زورمندانه برای جا اندازی ، این ضایعات را بزرگتر می کند و ممکن است ضایعه به حدی بزرگ شود که حتی با جراحی های معمولی نتوان برای بیمار کاری کرد ومجبور به تعویض مفصل شانه بشویم. از طرفی هر چه در رفتگی تکرار شود کپسول مفصلی را بیشتر می کشد و متسع می کند و احتمال در رفتگی های بعدی را باز هم افزایش می دهد. درمان در رفتگی مکررشانه اگر شانه در برود چه بار اول باشد و چه بارها تکرار شده باشد باید توسط پزشک و ترجیحا با بیهوشی غمومی وشلی کامل عضلانی جا اندازد شود که آسیب بیشتری به شانه وارد نشود. پس از جا اندازی ، اگر شانه بیش از یک بار در رفته باشد یعنی در رفتگی مکرر باشد تنها درمان جراحی است مگر در شرایط خاص ،که جراحی برای بیمار مفید نباشد مثلا شلی لیگامانی (مفصلی ) بسیار شدید داشته باشد ویا در شرایط ویژه ای باشد که ابتدا درمان غیر جراحی و طولانی مدت شود و اگر پاسخ نگرفت باز هم جراحی می شود ، یا مثلا بیمار مشکلات روحی وروانی خاص داشته باشد که پزشک احساس کند که از جراحی سودی حاصل نمی شود. انواع جراحی برای در رفتگی مکرر شانه 1 ـ جراحی آرتروسکوپیک که به آن اصطلاحا وبه غلط لیزری هم گفته می شودو به هیچ وجه هم ربطی به لیزر ندارد . در این روش وسیله ای به ابعاد یک خودکار از یک سوراخ در پشت شانه ،وارد مفصل بیمار می شود که هم نور را به مفصل می تاباند و هم تصویر داخل شانه را می گیرد و به یک مونیتور منتقل می کند و جراح با نگاه کردن به آن ، درون مفصل را می بیند سپس جراح از طریق سوراخهای دیگری وسایلی را به درون مفصل می فرستد و ضایعات ایجاد شده (کندگی لبروم ، اتساع بیش از حد کپسول و ...)را درمان میکند برای درمان معمولا از پیچهای مخصوصی که به انتهای آنها نخ وصل شده ، استفاده می شود .به این پیچها سوچور انکور (Suture Anchor ) گفته می شود که در لبه ی گلنویید کار گذاشتهمس شود وتا آخر عمر هم باقی می ماند. 2 ـ جراحی باز که قدیمی تر است ولی هنوز روش استاندارد برای در رفتگی مکرر شانه محسوب می شود .در این روش یک شکاف حدود 8 تا 10 سانتی متر معمولا جلوی شانه زده می شود و پس از باز کردن کپسول مفصلی ، ضایعات ایجاد شده ترمیم می شود . قبلا در این روش فقط از نخ جراحی استفاده میشد ولی امروزه که سوچور انکور در دسترس است معمولا ازاین پیچ هااستفاده می شود. جراحی باز بهتر است یا آرتروسکوپیک؟ هر کدام از این دو روش جراحی معایب و مزایایی دارند و هیچ کدام به طور مطلق بهتر از دیگری نمی باشد مثلا درد پس از عمل در روش آرتروسکوپیک کمتر است ولی در روش باز دید جراح بازتر است ، محدودیت دامنه ی حرکتی پس از عمل در روش آرتروسکوپیک کمتر است ولی گاهی به دلیلی ممکن است جراح بخواهد مقداری محدودیت حرکتی ایجاد کند که بهتر مانع در رفتگی بعد از عمل گردد اگر شلی لیگامانی خیلی زیاد باشد اصولا جراحی باز نتیجه ی بهتری نسبت به نوع آرتروسکوپیک دارد .اگر تعداد دفعات در رفتگی کم باشد و ضایعات استخوانی هم کوچک باشند جراحی آرتروسکوپیک بهتر است وگرنه جراحی باز ارجحیت خواهد داشت. مراحل پس از جراحی معمولا دست بیمار به مدت 2تا 6 هفته در آویزگردن قرار میگیرد که به حسب وضعیت بیمار و ضایعات موجود در مفصل شانه ونوع جراحی متفاوت است . پس از گذشت چند روز کم کم بعضی حرکات و تمرین های ورزشی شروع می شود و به تدریج ورزشهای بیشتری به آن اضافه می گردد. فیزیوتراپی هم لازم است و منظور از آن هم عمدتا این است که همین تمرینات ورزشی را با بیمار کار کنند و آموزش بدهند ، وبنابراین نیازی به استفاده از دستگاه های پیچیده و گرانقیمت نیست. بیماران تا حدود 3 تا 5 ماه پس از عمل از رانندگی منع می شوند. میزان موفقیت جراحی میزان موفقیت بر حسب وضعیت بیمار و ضایعات موجود در مفصل شانه ، نوع جراحی و ...متفاوت بوده وبطور متوسط 90 تا 97 در صد است بنابراین هیچ درمانی نداریم که 100در صد جواب بدهد. اساسا هیچ درمانی چه جراحی و چه غیر جراحی در علم پزشکی نداریم که صد در صد بدون عارضه اثر کند واضح است هر چه بیمار زودتر جراحی شود یعنی دفعات تکراردر رفتگی کمتر باشد نتیجه بهتر خواهد بود.

اطلاعات مختصر جراحی مفصل شانه

سه شنبه 6 آبان 1404

عوارض جانبی جراحی تمامی جراحی ها تا اندازه ای خطر دارند اما خطرات مرتبط با این جراحی نسبتا کم هستند .برخی از این عوارض که باید از وجود آنها مطلع باشید شامل عفونت ، مشکلات بهبودی زخم ، خونریزی و آسیب دیدگی عصب ها ، عروق خونی و سطح مفصل شانه می شود . گاهی اوقات ،پس از عمل سفتی قابل توجهی را احساس می کنید که گاهی اوقات شانه منجمد نامیده می شود. آمادگی برای جراحی - تا حد امکان درباره ی عمل جراحی واهداف جراحی اطلاعات کسب کنید ، ما شما را ترغیب می کنیم تا از پزشک سوالات خود را بپرسید. آزمایشات یا کارهای آزمایشگاهی پیش ازعمل، که پزشک برای شما تجویز کرده را کامل کنید. - از کسی بخواهید تا شما را از بیمارستان به خانه ببرد. - یک هفته قبل از جراحی از مصرف آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی خود داری کنید. - شب قبل از جراحی از خوردن یا نوشیدن پرهیز کنید. اقدامات پس از جراحی - پس از جراحی تضمین می کنیم که درد شانه بخوبی برطرف شده است و دردی را احساس نمی کند. - برای تسکین درد ، برای مصرف در خانه داروهای مسکنی برای شما تجویز می شود. - جراح در زمینه ی استراحت مناسب و ورزشهای مناسب برای درمان بی ثباتی شانه، شما وخانواده شما را آموزش می دهد. ریکاوری پس از جراحی - چند روز اول پس از جراحی به داروهای مسکن نیاز دارید و عموما توصیه می شود که فعالیتهای سبک راپس از چند روز از سر بگیرند. - اغلب بیماران در عرض یک هفته تا سه ماه پس از عمل ، به صورت کامل بهبودی پیدا میکنند و می توانند کار یا فعالیتهای نرمال خود را از سر بگیرند. - پس از حدود چهار تا شش هفته، می توانید شانه خود را بار دیگر استحکام ببخشید . - اغلب بیماران در عرض سه تا شش ماه بیشترین بهبودی را بدست می آورند .بعضی از بیماران برای بهبودی به زمان بیشتری نیاز دارند. توانبخشی پس از جراحی پزشک متخصص بیماریهای شانه حرکات ورزشی را برای شما نمایش می دهد که می توانید برای جلوگیری از ورم انجام دهید ؛حرکت دادن انگشتان ، دست ها و آرنج ، حتی اگر هنوز نمی توانید شانه خود را تکان بدهید ، بسیار مهم است. شما باید از بلند کردن اشیا پرهیز کنید تا از کشیدگی عضلانی در طول فرآیند بهبودی جلوگیری کنید. مدیریت خانگی بهبودی اغلب بیماران میتوانند در عرض دو تا چهار روز بعد از عمل به صورت مستقل غذا بخورند و لباس بپوشند شما می توانید دوش بگیرید ، اما طی چند روز تا یک هفته اول باید با یک پانسمان زخم را خشک نگه دارید ، در صورتی که پانسمان مرطوب شد ، می توانید آن را عوض کنید . توصیه می شود که تا زمانی که در بازوهای خود استحکام وقدرت کنترل کافی را پیدا نکرده اید رانندگی نکنید. میزان پیشرفت در بین هر فرد متغیر است.

چرا ترمیم پارگی های کاف شانه باید با آرتروسکوپ ترمیم شود؟

سه شنبه 6 آبان 1404

پارگی کاف شانه شامل تاندون عضلات ساب اسکاپولاریس و سوپرا اسپایناتوس و اینفرااسپایناتوس و ترس مینور هستند این تاندون ها در زیر عضلات سطحی شانه (مثل عضله قوی دلتویید یا سرشانه که در پرورش اندام به افزایش حجم ان اهمیت میدهند)قرار دارند و از روی پوست قابل لمس  نیستند اما چون شروع حرکت مفصل شانه با انقباض این عضلات استارت میخورد همانند گیر بگس موتور اتوموبیل که از دنده های متفاوت جهت انتقال قدرت متفاوت استفاده میشوند این مکانیک در مفصل شانه توسط سازنده و طراح مفصل شانه رعایت شده است در نتیجه عدم انتقال قدرت متناسب حرکت به مفصل در صورت پارگی های این تاندون ها باعث فشار بیش از حد به سطوح مفصلی و در نتیجه ساییدگی زود رس و درد شانه میشود. برای ترمیم ان اگر با روش جراحی باز و برش چاقو روی پوست و عضله دلتویید استفاده نمایییم چون این تاندون ها در جلو و در سقف و بالای مفصل . و خلف و عقب مفصل یعنی دور تا دور مفصل بصورت کلاه پوشانده شده اند باید برش بسیار وسیع و نا خوشاید به شانه داده شود چه بسا که حتی با این برش وسیع هم عمق پارگی مشخص نشود چون عضلات بعلت حالت الاستیکی تاندون ها را به مناطق داخلی تر میکشند و قابل به مشاهده نیستند حتی گاهی پارگی ها ناکامل هست گاهی پارگی ها لا بلای تاندون ها هست که همه این موارد با چشم غیر مسلح دیده نمیشود و کو کورانه جراحی با وسعت برش وسیع و درد شدید و زمان زیاد که بدن بتواند این برش را ترمیم کند تا بعد اگر بتواند تاندون خود را ترمیم کند. در روش جراحی ترمیم کاف با ارترسکپ هم  برش جراحی باز وجود ندارد و مسلما درد بعد عمل کمتد است و بدن نیاز به صرف انرژن جهت ترمیم برش جراحی ندارد هم دید بسیار وسیع غیر قابل مقایسه ارترسکپ تمام جهات داخل و خارج ومفصل را با چشم مسلح به دوربین میشود دید و لوازم ترمیم کننده پارگی ها با ارترسکپی طوری طراحی شده اند که بسیار قوی تر از جراحی باز هستند و نتیجه بسیار بهتری دارند.

بورسیت چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

بورسکتومی، جراحی بورسکتومی بورس های آسیب دیده را خارج می کند. اگردرمانهای دیگر باعث بهبود این مشکل نشوند جراحی تنها راه حل است. علامت های بورسیت شانه ـ احساس درد هنگام حرکت دادن شانه یابالا بردن دست ها ـ عدم توانایی بیمار برای حرکت دادن شانه یابازوها ـ تورم و قرمزی ـ ایجاد صدا یا ضربه هنگام حرکت دادن شانه ـ احساس ضعف درشانه یا بازو عواملی که باعث بورسیت  شانه می شوند - آسیب دیدن شانه مانندافتادن - عفونت باکتریایی -فشاربیش از حد به شانه مانند نقاشی کشیدن یاشناکردن - رشد بیش از حد استخوانها که باعث ساییدگی  وتحریک بورسهاو تاندونها می  شود. علامتهای بورسیت شانه - احساس درد  هنگام حرکت دادن شانه یابالابردن دستها - عدم  توانایی برای حرکت دادن شانه یابازوها - تورم وقرمزی - ایجاد صدا یا ضربه هنگام حرکت دادن شانه - احساس  ضعف در شانه یا بازو خطرهایی که بورسیت شانه برای بیمار ایجاد می کند - عفونت بورسیت اگردرمان نشود ممکن است انتشارپیدا کند و مفاصل نزدیک به خودرا آلوده کند. - بورسیت هامی توانند مدت  طولانی شخص را درگیرکنند. - بورسیتهای مزمن می توانند باعث دردهای شدید و مختل کردن حرکات بیمارشوند.

جراحی تعویض مفاصل چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

در واقع اندامهای فوقانی (بازو ساعد و دست )و اندامهای تحتانی(لگن و ران و ساق پا)جهت انجام کار مختلف از جمله ایستادن راه رفتن حمل و نقل و غیره در انسان وجود دارند از نظر مکانیکی جهت عملکرد بهتر اعضا به وسیله لولاهای مفصلی به هم متصل شده اند تا ماهیچه ها  راحتتر نیرو ها را منتقل کنند. به مرور زمان همانطوریکه سایر اجسام با کارکرد طبیعی فرسوده مبشوند بدن انسان و غضروف های ان در سنین بالامثلا بالای 65 سال فرسوده میشوند (مثال ان لاستیک خودروی شماست که با حرکت تدریجی فرسوده شده و نیاز به تعوض  دارد.).این حالت  فرسودگی در صورتیکه بیماری ها یا شکستگی ها یا ضربه های مرتب به مفاصل وارد شوند در سنین کمتر باعث تخریب زودرس مفاصل میگرددو این جراحی نیاز میشود. جنس مفاصل مصنوعی از الیاز خاص فلزی و پلی اتیلناست. مدت زمان کارکرد مفاصل مصنوعی در صورت مراقبت صحیح از ان قابل قبول است اما طول عمر مفصل مصنوعی هنوز از مفاصل طبیعی بسیار کمتر است و مراقبت های نگهدتری از ان بر مدت زمان کارکرد ان بسبار تاثیر دارد. چه کارها یی را بعد از تعویض مفصل نباید انجام دهیم ؟ بصورت کلی این مفاصل موجود زنده نیستند یعنی در صورت تخریب توانایی ترمیم خودبخود را ندارند و فقط میتوان انها را با یک مفصل مصنوعی جدیدتر تعویض نمود در نتیجه پعد از انجام جراحی تعویض مفصل شخص بیمار نباید کارهای سنگین مثل کشاورزی و باغبانی یا ورزش های اسیب رسان مثل فوتبال یا بوکس نباید انجام دهد و در زندگی روزمره در صورت تعویض مفاصل اندام تحتانی باید از توالت فرنگی استفاده نماید و روی میز و صندلی غذا میل نماید و روی زمین سفره پهن ننمایند و در مهمانی ها نیز از این اصول رعایت نماید. قبل از جراحی بایستی بیمار از نظر احتمال عفونت های مخفی بدن از جمله پوسیدگی های دندان و ازمایش ادرار و خون بررسی گردد. وبهتر است بیمار قبل از عمل دستگیره های مناسب را در دستشویی و حمام وصل نماید تا جهت بر خواستن و راه رفتن چند هفته اول پس از عمل کمک کننده باشد.و فرش ها و موانع کف پا را مرتب نماید. بعد از جراحی بایستی روزانه پاید پانسمان تعویض گردد و ورزش های فیزیوتراپی پس از کاهش درد به کمک فیزیوتراپ شروع شود.

ارتوسکوپی چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

ارتروسکوپی در چه مفاصلی بیشتر انجام میشود و اکثرا چه نوع اسیب هایی را درمان میکند؟ دراین روش جراحی که از طریق برش چند میلیمتری لنز دستگاه وارد مفصل میگردد و پس از مشاهده تمام سطوح مفصلی ضایعات داخل مفصلی بهتر از هر وسیله (مثلا بهتر از ام ار ای)تشخیص داده میشود چه بسا اسیب هایی که در ام ار ای گزارش نمیشود و هنگام مشاهده مستقیم با ارترسکپ با وضوح فراوان مشاهده میشوند. ضرب المثلی ایرانی میگوید شنیدن کی بود مانند دیدن و مسلما بهترین روش تشخیصی ضایعات مفصلی دیدن مستقیم انها یا ارتورسکوپی است. اغلب این روش در مفاصل شانه ,,,,ارنج ,,,,مچ دست,,,,,و مفاصل هیپ لگن,,,,و زانو و ,,,مچ پا  کاربرد بیشتری دارد. مسلما تجربه جراح نقش عمده ای در انجام صحیح تر این روش دارد و جراحانی که تجربه کافی در این نوع جراحی ندارند ترجیح میدهند که با یرش هایی وسیع ضایعات داخل مفصلی را مشاهده و درمان کنند اما مسلما این روش که حداقل برش چند میای متری روی یک مفصل داده میشود روند بهبودی بیمار پس از عمل بسیار سریعتر و با کیفیت بالاتر بدست میاید,در اموزش هایی که بنده زیر نظر پروفسور گروبر دیده ام بسیاری از پارگی های غیر قابل درمان مفصل شانه  براحتی با ارتوورسکوپی درمان میشود و حتی چند مورد که اینجانب در بیمارستان محب مهر جراحی نمودم به علت وسعت پارگی های داخل مفصل شانه و قدیمی شدن انها (به علل مختلف)بیمار توان بالا بردن بازو را قبل از ارتورسکوپی کاملا از دست داده بود و اصطلاحا به فلج کاذب شانه مبتلا شده بود اما با این روش ارتورسکوپی شانه پس از عمل شکر خدا همگی بهبود کامل یافتند. چه مواقعی ارتروسکوپی قدغن است؟ تقریبا هیچ گونه منعی برای درمان ارترسکپی مفاصل اسیب دیده وجود ندارد صد البته سالم بودن پوست و توانایی جسمی بیمار و مهارت جراح و وجود لوازم و تجهیزات را باید در نظر گرفت. در صورتیکه تجهیزات بیمارستان و لوازم مصرفی اماده باشد چه اقداماتی قبل و بعد از عمل جراحی بیمار باید بداند؟ بهتر است بیمار مصرف هر گونه دارو و هر گونه درمان چه ربطی به بیماری شانه داشته باشد یا نباشد وتاریخچه کامل سلامت وبیماری خود را به پزشک و کادر درمانی خود اطلاع دهد تا انها بهتر به وی رسیدگی نمایند.و بهتر است به مدت یک روز بعد از عمل در بیمارستان بماند تا  اموزش بعد از عمل در منزل  را بهتر یاد بگیرند و عوارض بعد از عمل به صفر برسد. بعد از عمل ارترسکپی شانه تقریبا تمام بیماران حدود یک هفته در زمان استحمام با ید مراقب محل برش روی مفصل شانه باشند و روزانه پانسمان کوچک روی برش را تعویض نمایند و بستگی به وسعت اسیب یا پارگی های مفصلی قبل از جراحی بیمار از یک هفته تا دو ماه پس از عمل نباید فشار به شانه بیاورد و اغلب اوقات با اویز ساده دست را اویز نماید. البته در صورتیکه  ها ساده باشند و بیمار سریع مراجعه کرده باشد روز دوم حرکات شانه  شروع میشود. پس بیمار باید بداند که در مورد اسیب های شانه هر چه سریعتر مراجعه و ارتورسکوپی را بپذیرد.

فروزن شولدر یا شانه منجمد

سه شنبه 6 آبان 1404

فروزن شولدر ابتدا در شانه ایجاد درد مینماید اما هنوز مفصل خشک نشده است این درد بسیار ناراحت کننده است و اغلب شب هنگام تشدید میشود البته ممکن است بیماریهای دیگر شانه مثلا رسوب کلسیم روی تاندون شانه یا التهاب ساده تاندون های شانه نیز مشابه این درد را ایجاد نماید اما در این بیماری بتدریج بعد از 3 ماه درد کمتر میشود ولی خاصبت ارتجاعی کپسول مفصلی از بین میرود و بتدریج از ماه چهارم خشکی کپسول شانه مانع حرکت دادن مفصل میشود و بیمار نمی تواند دست خود را در جیب عقب شلوار ببرد یا هنگام استحمام  موهای زیر بغل خود را اصلاح نماید و یا دستش براحتی به روی سرش نمی رود تا موهای خود را بشوید و در این مرحله محدودیت حرکتی بیمار را ناتوان میکند اما اگر باز بیمار درمان نشود بتدریج در عرض یکسال خاصیت ارتجاعی کپسول خودبخود بهتر میشود و لی هیچگاه مثل قبل نمیشود البته در صورتیکه یک شانه دچار این بیماری شود نیمی از در شانه مقابل نیز این بیماری ایجاد میشود    در این بیماران ممکن است در سالهای قبل به علل مختلف مثلا اسم یا الرژی یا بیماری کلیوی داروی کورتن مصرف شده است و سپس قطع شده باشد البته دیده شده که بیمارانی که سکته مغزی دارند یا دیسک گردن دارند یا بیماریهای ریوی و قلبی  و کلیوی دارند این بیماری بیشتر است اما شایعترین بیماری همراه فروزن شولدردیابت قندی و بیماری غده تیرویید است چگونه با این بیماری مقابله کنیم؟ مهمترین درمان در این بیماران کاهش درد (به روش های متفاوت مثلا داروی مسکن یا تزریق)و بدنبال ان افزایش دامنه حرکتی با ورزش اکتیو و کششی توسط خود بیمار است و فقط جراح وقتی مداخله میکند که بیمار نتواند با ورزش و تمرین دامنه حرکتی خود را اصلاح کند.

انگشت ماشه ای

سه شنبه 6 آبان 1404

تریگر فینگر یا انگشت ماشه ای حالتی است که انگشت خم میشود اما هنگام صاف شدن تاندون ان گیر می کند و باز نمیشود و درد و گیر کردن تاندون با نیروی بیشتر ناگهان ازاد میشود و به این حالت که مشابه رها شدن ماشه تفنگ است انگشت ماشه ای گویند البته اگر اناتومی تاندون فلکسور را بررسی کنیم متوجه میشویم که تاندون خم کننده انگشتان  در مسیر خود تا نوک انگشت پیش از هر مفصل کف دست تا انگشتان از درون حلقه ای از جنس الیاف کلاژنی به نام پولی میگذرد حال اگر ارتروز مفاصل دست یا فشار کار زیاد تر از معمول یا بیماریهای متورم کننده تاندون ها و مفاصل مثل رماتیسم مفصلی یا ضربه ها و ریش ریش شدن یا پارگی جزیی تاندون باعث شود که تاندون خم کننده انگشت نتواند از این حلقه که حجم ثابتی دارد به راحتی عبور ننماید و گیر کند این بیماری ایجاد میشود. البته این بیماری خطرناک است باید بیمار به دست خود مدتی استراحت دهد و داروهای ساده ضد التهاب و مسکن مصرف نماید البته در صورتیکه جواب به این درمان ساده مناسب نبودگاهی مجبور میشویم جهت کاهش تورم تاندون در محل کورتن تزریق کنیم یا حلقه دور تاندون را ازاد نماییم.

سندرم تونل کارپ چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

دست انسان از سه عصب رادیال، عصب مدین وعصب اولنارعصب می گیرد در صورت اینکه عصب میانی دست در محل مچ دست ، تحت فشار توسط عناصر مچ دست قرار بگیرد باعث ضعیف شدن نیمه ی خارجی کف دست وبخصوص عضلات شصت در کف دست می گردد که به همراه درد شدید باعث ناتوانی درنگاه داشتن اجسام؛ مثلا تلفن هنگام صحبت کردن می گردد. در روش جراحی جدید بدون شکافتن وسیع با لنز به صورت سرپایی این عصب آزاد می گردد ونیاز به بیهوشی نداردوهر چه سریعتردر زمان وجود علایم این در گیری باید آزاد گردد.ضمناً پس از عمل گچ گیری و بستن مچ دست نیاز نمی باشد.

رسوب کلسیم تاندون شانه چیست؟

سه شنبه 6 آبان 1404

علت رسوب کلسیم در تاندون شانه احتما لا در اثر نکروز تاندون در اثر کم خونی در محل فشار به تاندون سوپرا اسپایناتوس هست . در مرحله اول یا پره کلسیفیک بیمار درد ندارد اما متاپلازی و تغییر شکل فیبر های تاندون به غضروف شروع شده.مرحله بعد گرانول های کلسیم تشکیل شده در ماتریکس سلول  های تاندون ترشح و تجمع مییابند.که ابتدا سفت و ترد هست که جای فیرو کارتیلاژ را میگیرن. بعد تهاجم عروق خونی و تجمع در اطراف رسوب سخت کلسیم انها را نرم کرده و میخورد و جای ان تاندون جدید میکارد این مرحله تهاجم عروقی دردناک هست که مرحله جذبی نام دارد.

شکستکی های اطراف شانه

سه شنبه 6 آبان 1404

ممکن است ترقوه بشکند یا از محل اتصال به جناغ یا کتف در رفتگی ایجاد کند گاهی نیز شسکتگی ها در بازو ایجاد میشوند خود اسکاپولا نیز ممکن است در زواید کوراکویید  یا اکرومیون یا جسم اسکاپولا بشکند اسیب عروق و اعصاب شانه مهم هستند که نباید فراموش گردد در اغلب موارد درمان شکستگی های اطراف شانه بدون جراحی میباشد ولی نیاز به توضیح بیشتری است که در اینده مینویسیسم