در رفتگی شانه در ورزشکاران حرفه ای،درمان بار اول

مقدمه

در رفتگی مفصل شانه یکی از شایع‌ ترین آسیب‌ های ارتوپدی در ورزشکاران حرفه‌ ای، به‌ویژه در ورزش‌ های تماسی و حرکات بالای سر (Overhead)، محسوب می‌ شود. تصمیم‌ گیری صحیح در اولین در رفتگی شانه نقش کلیدی در جلوگیری از عود مکرر، کاهش آسیب‌ های ثانویه و بازگشت ایمن ورزشکار به سطح حرفه‌ای دارد. راهنمای انجمن ارتوپدی آمریکا (AAOS) بر ارزیابی دقیق و درمان فرد محور تأکید دارد.
ارزیابی اولیه در اولین در رفتگی شانه
در مرحله حاد، جااندازی فوری مفصل همراه با بررسی کامل وضعیت عصب و عروق اندام فوقانی ضروری است. پس از پایدار شدن بیمار، تصویربرداری تکمیلی به‌ویژه MRI برای شناسایی آسیب‌ های همراه اهمیت ویژه‌ای دارد، از جمله:

پارگی لابروم قدامی (Bankart lesion)
ضایعه Hill-Sachs در سر استخوان بازو

این یافته‌ ها نقش تعیین‌ کننده‌ ای در انتخاب مسیر درمان دارند.

درمان غیرجراحی: چه زمانی کافی است؟

بر اساس توصیه‌ های AAOS، در بسیاری از بیماران:
بی‌ حرکت‌ سازی کوتاه‌ مدت شانه (معمولاً ۱ تا ۳ هفته)
شروع زودهنگام فیزیوتراپی هدفمند برای تقویت عضلات روتاتورکاف و پایدارکننده‌ های کتف
می‌ تواند گزینه مناسبی باشد.
اما مطالعات نشان می‌ دهد که در ورزشکاران جوان و حرفه‌ ای، به‌ ویژه در ورزش‌ های پرخطر، احتمال عود در رفتگی پس از درمان غیرجراحی بسیار بالاست.

نقش جراحی زود هنگام آرتروسکوپیک

مطابق راهنمای AAOS، در ورزشکاران حرفه‌ای با ریسک بالای عود:
جراحی زود هنگام آرتروسکوپیک برای پایدارسازی شانه می‌ تواند میزان عود را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد،
بازگشت سریع‌ تر و ایمن‌ تر به ورزش حرفه‌ای را فراهم کند،و از آسیب‌های پیشرونده غضروف و استخوان جلوگیری نماید.
این رویکرد به‌ ویژه در حضور ضایعات Bankart یا Hill-Sachs اهمیت بیشتری پیدا می‌ک ند.

تصمیم‌ گیری درمانی: رویکرد فردمحور

انتخاب بهترین روش درمان باید بر اساس مجموعه‌ ای از عوامل انجام شود، از جمله:

سن ورزشکار
نوع و سطح ورزش تماسی یا (Overhead)
یافته‌ های MRI
میزان ناپایداری شانه
درمان استاندارد، درمانی است که متناسب با شرایط فردی ورزشکار طراحی شود، نه یک نسخه واحد برای همه.

نتیجه‌گیری

در اولین در رفتگی شانه در ورزشکاران حرفه‌ ای، ارزیابی دقیق و تصمیم‌ گیری به‌ موقع اهمیت حیاتی دارد. اگرچه درمان غیرجراحی در برخی بیماران کافی است، اما بر اساس توصیه‌ های AAOS، جراحی زود هنگام آرتروسکوپیک در ورزشکاران پرخطر می‌ تواند بهترین راهکار برای پیشگیری از عود و حفظ آینده ورزشی بیمار باشد.